Παράπλευρα όνειρα

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][font=Comic Sans MS][B]Γκριζάροντας γέφυρες σ ένα σκονισμένο πλάνο
Με το φεγγάρι σχισμένο και μόνο
Σ’ ένα ηρωικό απόβραδο γεμάτο νικοτίνη
Πόσο κρίμα στάζει το βλέμμα σου
Πόσοι είναι εκείνοι που έχασε κι ορκίστηκε σιωπή η ματιά σου;
Βάστα μικρή μου καρδούλα τα μεγάλα και σκληρά αυτού του κόσμου
Που δε χωρά όλος στα μάτια μας,
Μα φτιαχτήκαμε για να υπάρχουμε μέσα του
Εμείς και η ανήσυχη φύση μας
Εμείς και τα παράπλευρα όνειρά μας
Κι άμα με βλέπεις σκεπτική, συννεφιασμένη ή αν ανόητη ρομαντική σου μοιάζω
Άσε με να υπάρχω, άσε με να υπάρχω
Άφησέ με να χορέψω τη ζωή μου στους ήχους μιας καλλιτεχνικής βλάβης
Δίχως φρένα κυλά τα απωθημένο, δίχως διαστάσεις πεισμώνει και γίνεται αίσθημα
Κι από αίσθημα, τροχιά , δια πυρός και αίματος περνά και σκιάζει στο διάβα του
Κάτι ανεμοδαρμένους από τη μοίρα ανθρώπους,
Σαν εμένα, σαν εσένα, σαν εμάς
Σαν πρίγκιπες του έκπτωτου ρομάντζου, τα μάλλινα αισθήματα φορώντας
Σ’ αγάπες νηστικές καλοκαιριού δανείζεται ανάμνηση κι ιδρώτας
Άκου,
Δακρύζει ο ουρανός απόψε,
Όσο εσύ γκριζάρεις την αγάπη μας
Εγώ χαράζω ελπίδα σε πρόστυχα χώματα
Που ανθίζουν κάτι χειμώνες σε πείσμα του καιρού
Μην με λυπάσαι κι ας χαθώ στα αλαργινά ταξίδια
Κι ας κυνηγώ αστέρια που δε πρόκειται να πέσουν
Άσε με να ελπίζω σε μια ηλιόλουστη ημέρα της αγάπης σου
Άσε με να υπάρχω σκια στα ακροδάκτυλα
Άνθος στις πλεξίδες μου σε βάζω
Κιτρολέμονο μυρίζει αυτή η αγάπη
Κι έχει την αίσθηση μίας δαγκωνιάς στην κτήση
Ολάκερη η πλάση ταξιδεύει στο κορμί μου
Σαν το κρατάς στα χέρια σου
Μα το φεγγάρι μας μυρίζει νικοτίνη
Βαθιά ριζωμένες οι ερινύες ,
Τρέχουν με τα έσωρουχα σαν τις τρελές κι ουρλιάζουν
Φωνές, παντού φωνές, παντού φωνές σου λέω,
Παντού, παντού, παντού, πιο γρήγορα, γράφε πιο γρήγορα,
Ξεφεύγει, σου ξεφεύγει μέχρι και το "μολύβι",
γράφε , γράφε, σου τελειώνει και το "χαρτί"
η βροχή δε χαμπαριάζει απόψε
γαμά χάρτινους κόσμους στο διάβα της
γράφε, γράφε, σου τελειώνει ο καιρός για παραμύθια
αλυσόδεσες τα όνειρα μα στα έφτυσε η συνήθεια
Πόσο γρήγορα περνά ο καιρός
Πόσο αργά λιώνει στα μάτια η θύμηση
[align=center][B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2018