στ' άχυρα βελόνα

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είχες στα μάτια σου του ηφαιστείου τη λάμψη
κείνη την ατιθάσευτη φωτιά, της νιότης
όταν ψιθύριζες στη μάνα σου « μην κλάψεις,
θα είμαι πίσω πριν καλά καλά το νιώσεις»

«είναι παράξενοι οι δρόμοι της θαλάσσης»
σου είπε μονάχα και τα λόγια της μαχαίρια
«σου ρίχνει η νύχτα πετονιά κι άμα δαγκάσεις
ξεχνάς και χάνεται η ζωή απ’ τα δυο σου χέρια»

«ψάχνω για εκείνο το ολοπόρφυρο κοχύλι
μόλις το βρω την άλλη μέρα θα γυρίσω»...
μα έχουν περάσει από τότε χρόνοι χίλιοι
και ούτε η σκέψη σου ποτέ δεν ήρθε πίσω

κι αργά κατάλαβες πολύ, σου πήρε αιώνα
πως κυνηγώντας τ’ άπιαστα και τα μεγάλα
έχανες την ουσία, στ’ άχυρα βελόνα
την ώρα που έφευγε η ζωή στάλα τη στάλα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-01-2018