Με τους καταραμένους

Δημιουργός: liontari73, spilios

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μας προστάζει οι κοινωνία
και οι ξέφρενοι ρυθμοί
και χανόμαστε στα πρέπει
και στα δήθεν και στα μη
κοίτα γύρω πως μοιράζουν
τις αξίες την ηθική
δίχως σκέψη τις φοράμε
σαν μια μπλούζα δανεική.
.
Απ’ το σπίτι, απ’ το γάλα
απ’ τον πρώτο θηλασμό
από δάσκαλο, εργοδότη
τον στυγνό μας 'γωισμό,
έπεσε κάποιο βραδάκι
σαν ''το μάννα εξ’ ουρανού''
και στα στόματα εδόθη
κάθε λαίμαργου αμνού.
.
Δε με έλκουνε τα πλήθη
δε νογώ καμιά φυλή
μα με πάθος όσοι ζούνε
οι απόκληροι, οι τρελοί
χόρτασα τους αστυνόμους
τους μεσσίες, τους κριτές
κι αν ποθώ, το δρόμο κείνο
που τραβούν οι ποιητές.
.
Με του Λόρκα το σαράκι
με του Κόλια τη ψυχή
με του Έντγκαρ το κοράκι
της Μαρίας την ευχή
και με τους καταραμένους
τους Ρεμπώ και τους Μπωντλέρ
παρά κλόουν τη Τετάρτη
τη Παρασκευή... ζογκλέρ.

........
Και την Κυριακή νεκρός...
(στον Θάνο!)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2018