Παλι οι ωρες περασαν χωρις σημασια, ο κοσμος
κολλημενος στο τιποτα αλλα και στα πάντα.
Τα βηματα σου, κολλημενα σε μια ατελειωτη, σιωπηλη μοναξια,
η φωνη σου, πετρινη, τα ματια σου, κοιτουν διχως να βλεπουν χρωματα, το μυαλο, σκεφτεται,
αλλα δε ταξιδευει...