Ελενα

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έ λαμψε υπερκοσμα τ'αστερι
το ουράνιο αφήνοντας το δώμα του!
Και γράφοντας την πύρινη τροχιά του,
απλοχερα σου δώρησε το χρώμα του.

Λ ύσαν τα μάγια οι νεραϊδες
κι'αφησαν τη μαγεία ν'απλωθει!
Κι'εκεινη απ'το λημέρι της πετωντας,
αερινη σου χάρισε πνοή.

Έ γειρ' ο ήλιος να πλαγιάσει
στης θάλασσας την αγκαλιά!
Κι'εστειλε τις χρυσες του ακτινες
μεταξι να σου πλεξουν στα μαλλια.

Ν άματα αγνά, παραμυθενια
της νύχτας φεραν οι πνοες!
Κι'εφτιαξαν μάτια σμαραγδένια,
ματια για σε, μάτια φωτιες.

Α ρχισε κύκλους το φεγγάρι
της γης να δει την ομορφιά!
Μα τ'αγγιξε η γλυκιά σου χαρι,
κι'εκανε μέρα τη νυχτια.

(Η ΕΛΕΝΑ ειναι εγγονουλα μου και ζει μονιμα στην Ιταλια)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2018