Αντεστραμένη λάμψη

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αντεστραμένη της φωτιάς τη λάμψη μου 'χες δώσει
λέγοντας : "ότι σώθηκε από την αστραπή" ,
τα χείλη σου τα φίλησα μα με είχανε προδώσει
και της φθοράς τον Άγγελο ρωτούσα να μου πει:

ποιο νυχτοπάτητο βουνό σε κράτησε κοντά του
κι είπες στα μονοπάτια του, παγίδες να στηθούν,
να βγαίνουν τ' άγρια θεριά τα βράδια τα μουντά του
μη βρω το δρόμο, κι έρωτες παλιοί αναστηθούν.

Τ' απολειφάδια της αυγής τα είχες ξεχωρίσει
για να μου δώσεις ένα φως, δήθεν πως μ' αγαπάς
το 'ξερες μάτια μου γλυκά πως θα'μπαινα στη δύση
και προσπαθούσες σαν τρελή, σε νύχτες να με πάς.

Αντεστραμένη της φωτιάς τη λάμψη μου 'χες δώσει
δήθεν για να εξαγνιστώ σε καθαρή πηγή
μα συ καρδιά μου έπλεκες της ερημιάς το κρόσσι
κι έραβες πέπλο λησμονιάς, δώρο μου την αυγή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2018