Δε σταματάει ποτέ

Δημιουργός: katerina3

Αφιερωμένο σε ένα φίλο που έφυγε νωρίς, άδικα και χωρίς λόγο.... Μιχάλη για σένα.... έσβησε την ημέρα που πριν 30 χρόνια γεννήθηκε..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το μυαλό παγώνει
δεν δίνει ο εγκέφαλος εντολές
και τα μέλη του σώματος
παραλύουν....
ένα τηλεφώνημα,
ανίκανη να απαντήσω στο άκουσμα
των λέξεων που με αποσύνδεαν
Μια σκέψη μόνο μπόρεσε
να διαπεράσει τον πάγο:
"Δεν σταματάει ποτέ!"
Συνέχεια μας καταδιώκει
και προσπαθεί να μας αφανίσει
Πριν ακόμα γιάνουν οι πληγές
έρχεται ένα ξίφος να
ξανατρυπήσει την ψυχή
Έφυγες νωρίς....
Κι αυτοί που μένουν;
Δεν είχες λόγο κακό πει ποτέ για κανέναν
είχες τον δικό σου τρόπο
να εκφράζεσαι, να σκέφτεσαι,
να ενεργείς
Κάποιοι σε έλεγαν "ψώνιο"
δεν σε ήξεραν
Εμείς γνωρίζαμε όμως
την ψυχή σου, τον πόνο σου
τα όνειρά σου...
Ειρωνία Μιχάλη μου,
την ημέρα των γενεθλίων σου
όλος ο κόσμος με μαύρη ψυχή και
λευκά ρούχα ήταν εκεί,
όμως εσύ δεν ήρθες τελικά....
Έφυγες νωρίτερα
είχες φτάσει ψηλά
στον ήλιο δίπλα
Όλοι το ήξεραν
Όλοι γνώριζαν ότι αν κοιτούζαν
τον ήλιο κατάματα
θα έβλεπαν την ψυχή σου να χαμογελά
όπως έκανες πάντα...
Μα όλος ο κόσμος κοιτούσε εκείνο
το βαρύ χώμα....
Δεν μπορούσες να μιλήσεις
να παρηγορήσεις τους φίλους σου
Πονάει το ξίφος,
εσωτερική αιμορραγία
χωρίς πληγή στην ψυχή
Έλλειψη, αδικία, χαμός
Σε ζήλεψε φίλε μου
και σε ήθελε κοντά του
να γεμίζεις χαρά τον Παράδεισο...
Δώσε την αγάπη μας σε αυτούς που
χάσαμε λίγο καιρό πριν από σένα.
Κι ας σταματήσει εδώ!
Φτάνει πια!
Καλό ταξίδι, φίλε.....
θα μας λείψεις....

Ένα δεν καταλαβαίνω μόνο:
Ο Θεός λυτρώνει ή τιμωρεί;
και ποιόν;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-07-2006