Η Θεία κωμωδία [ Σκηνή πρώτη ]

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η Θεία κωμωδία [ Σκηνή πρώτη ]</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η Θεία κωμωδία [ Σκηνή πρώτη ]</b><p>Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ<p><i> Μην 'πείτε,οτι προσπαθώ να μιμηθώ τον Δάντη.Σουρή τα χνάρια αναζητώ. Μούσα,κυρά..αβάντι</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>  Η ΘΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ<br />
                                                                 [ Ιλαροτραγωδία σε 5 Σκηνες ]<br />
<br />
                                                                             ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ<br />
<br />
                                                                              Η ΕΙΣΟΔΟΣ<br />
<br />
                                                     Τις κατινιές και τις ψευτιές του κόσμου εβαρέθηκα,<br />
                                                     και μ΄οδηγό τον Ονειρο, εν παραδείσω βρέθηκα.<br />
                                                     Τι είδα, και τι άκουσα, ευθύς θα ιστορήσω<br />
                                                     κι αν 'πήτε πως αμάρτησα, συγγνώμη θα ζητήσω.<br />
                                                  <br />
                                                     Στην πόρτα βρήκα πράγματι-ως λέν- τον άγιο Πέτρο,<br />
                                                     και δίπλα, ένας, την ψωλή μετρούσε,μ' ένα μέτρο.<br />
                                                     Ζητούσε δε, να είν' αυτή, πάντα, εν πλήρη στύση,<br />
                                                     κι όριζε ούτω την σκηνή, που ο καθείς θα στήσει.<br />
                                                     Με άλλα λόγια δηλαδή, όλους τους ψωλαράδες,<br />
                                                     τους βάζει να 'ναι μακριά απο τους Δεσποτάδες.<br />
                                                     Πηδιούνται, θα μου 'πείς, κι αυτοί; Ισως.Αυτός θα ξέρει.<br />
                                                     Φοβάται,μήπως μερικοί, βάλουν στους πρώτους χέρι.<br />
                                                     Θα έφθασε στην χάρη του, καμιά απανταχούσα,<br />
                                                     πως κάποιος εις την σύνοδο, εδήλωσε...παρούσα!<br />
                                                     Μόλις τον επλησίασα, δειλά, κι απορημένος:<br />
                                                    -Eσύ [ μου λέει ] πέρασε, δεν είσαι πεθαμένος.<br />
                                                     Ενίοτε, δεχόμαστε, εδώ, και επισκέπτες,<br />
                                                     τα μάτια σ' όμως ανοιχτά, γιατ' έχουμε και κλέπτες.<br />
                                                     Την πύλη, καθώς πέρασα, κι ενω κοιτούσαν όλοι,<br />
                                                     έψαξα εις την τσέπη μου,..πάει το πορτοφόλι!<br />
                                                     Την φτιάξη την ανθίστηκα, κι είπα να το ζητήσω,<br />
                                                     όμως εσκέφτηκα ευθύς, πως έτσι..θ' αμαρτήσω.<br />
                                                     Ενιωσα, όπως ναυαγός, μέσα σε τρικυμία.<br />
                                                     Να είσαι σε Παράδεισο και να μην έχεις μία!<br />
                                                     Εις την απελπισία μου, σκέψη έκαμα, πρώτη,<br />
                                                     να πάρω λίγα δανεικά, αν 'βρώ, κάνα Δεσπότη.<br />
                                                     Θε να μου δώσει, σκέφτηκα, αυτός, το δίχως άλλο.<br />
                                                     Ηξερα, οτι διατηρούν..κομπόδεμα μεγάλο.<br />
                                                     Ρωτώ, κάποιον, στο δρόμο μου: Πού είν' οι Δεσποτάδες;<br />
                                                    -Κοίταξε εις τους πούστηδες, ή στους κoλομπαράδες.<br />
                                                     Μένουν, σε μέρη-ευτυχώς-όπου δεν είναι όμορα.<br />
                                                     Αν ήταν, θα ζηλεύανε ...τα Σόδομα και Γόμορα!<br />
<br />
                                                    Συνεχίζεται...<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2018</td><td valign=top></td></table><br />