Κρατιέμαι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ειδυλλιακοί καιροί
κόσμοι πλωτοί καμαρωτοί
τι πάθαν οι ανθρώποι
εξωτική είχα φαντασία
και τη μέθη ενός ονείρου
με δίδαξαν οι χίμαιρες
τα χρόνια τα δαρμένα
η τελευταία καμπάνα σήμερα
άλλοτε ξυπνούσε και η ψυχή
σαν φυσούσαν άνεμοι δροσιάς
τώρα έχει κρυφτεί
πίσω απο τα κάγκελα ζητιάνα
χαυνωτικός ιδρώς με περιλούζει
το φθινόπωρο με ζώνει
τα θέλγητρα σωρός
που πάει ο θνητός
και χάνεται στους ύπνους
αφήνω τα καμώματα
να ξεχωρίσει η αγωνία
με το δικό της χάρμα
μαχέται τις ομίχλες
το χάος μου ξανοίγω
ξεκινώ για την ανάβαση
κρατιέμαι
ας είναι κι απο μιά κλωστή
τόσον καιρό προσμένω
αποκοιμίζοντας την υπομονή
μα ακάλεστο δεν έρχεται
όνειρο να μ'αλαφιάσει


ΠΑΧ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-02-2018