δώρα δυνάμεις

Δημιουργός: anuya, Diogenees

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Palatino Linotype][color=navy]όταν στο θρόνο του τιμωρημένου εχθρού ο Ναρασιγχα
κάθισε παροργισμένος με τα άντεράτου γιρλάντα
δώρα δυνάμεις στον Μπραχμα απαγόρεψε άλλο να δώσει
έκτοτε οι δαίμονες κύβέρνούν με τα δώρα του Σιβα.[/align][/B]


(Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017)


[font=Garamond]Η τέταρτη ενσάρκωση είναι ώς NaRa-SinHá (επίσης λέγεται Nr-SinHá) που θα πεί «Άνθρωπος – Λιοντάρι». Ήταν άλλος ένας κακός δαίμονας ονομαζόμενος HiRa,NJaQaśiPu, του οποίου τον αδερφό σκότωσαν οι θεοί γιατί τρομοκρατούσε τις θεές. Ο HiRa,NJaQaśiPu μισούσε τους θεούς μα δέν ήξερε πώς να τους αντιμετωπίσει. Με τη συμβουλή του GURUτου, του śuQRAKaRJa, ο κακός δαίμονας HiRa,NJaQaśiPu έκανε αυστηρότατα ταπας (πράξεις λατρείας που φτάνουν στην αυταπάρνηση) προς τιμήν του BRaHMA, απο τον οποίο ώς καρπό των ταπας ζήτησε να έχει το παντοδύναμο σπαθί που όλα τα όντα το τρέμουν, κ έτσι να αποκτήσει αδιαφιλονείκητη εξουσία σε ολόκληρη τη γή• κανένα ζώο κ κανένας άνθρωπος και κανένα όπλο να μή μπορέσει να τον σκοτώσει• κανείς να μή μπορέσει να τον σκοτώσει ούτε μέσα ούτε έξω απο το παλάτιτου, ούτε τη μέρα ούτε τη νύχτα, ούτε στον ουρανό ούτε στη γή. Ο Θεός του ενέκρινε όλα αυτά. Διότι έκανε αυστηρότατα «ταπας», για «10000 χρόνια» στεκόταν όρθιος σε ένα σημείο, τόσο που δέν είχε μείνει παρα ένας σωρός απο κόκκαλα σκεπασμένος απο μυρμήγκια. Ο BRaHMA τον ξαναέκανε άνθρωπο και του έδωσε εκείνο που ζητούσε. Διότι η πράξη δέν μπορεί να μήν φέρει καρπούς, όταν μάλιστα φτάνει κανείς σε τόση αυτοθυσία. Του έδωσε λοιπόν την υπερφυσική δύναμη που ζητούσε. Κ έτσι ο HiRa,NJaQaśiPu πίστευε πως είναι άτρωτος, κατάτρεχε τους λάτρεις του Θεού κ επέβαλλε στους υπηκόουςτου (γιατί ήταν μονάρχης όλης της γής) να τιμούν τον ίδιο σάν Θεό. Καταδυνάστευε κ εκμεταλλευόταν ολόκληρη τη γή, κ όποιος δέν δεχόταν να τον τιμήσει ώς Θεό, τιμωρούνταν με θάνατο. Εν τω μεταξύ η γυναίκα του HiRa,NJaQaśiPu ήταν έγκυος κ άκουσε απο τον μεγάλο σοφό ναραΔα τον ύμνο του Wí,S,Nu: “OM NaMO BhaGaWaTE WASuDEWAJa”. Το έμβρυο άκουσε αυτόν τον ύμνο κ αφοσιώθηκε στον Wí,S,Nu. Γεννήθηκε αγόρι, ονομάσθηκε PRaHLADa. Ήταν η χαρά κ το καμάρι του πατέρατου. Όταν όμως μεγάλωσε λίγο, ο HiRaNJaQaśiPu τον ρώτησε: «γιέμου, ο κόσμος ανήκει στον πατέρασου, ανήκει κ σε σένα. Ποιό λές πως είναι το πιό ωραίο πράγμα στη ζωή;». Ο PRaHLADa απήντησε: «Το πιό ωραίο πράγμα είναι να αφήσουμε τις εγωιστικέςμας μανίες για πλούτη, πολυτέλεια, εξουσία, κ.λπ., κ να λατρεύουμε τον Wí,S,Nu, που είναι ο Κύριος, υπέρτατος Θεός, που κατοικεί σε ολόκληρο το Σύμπαν και είναι αυτός η ψυχή όλων των όντων, υμνώνταςτον με τα λόγια “OM NaMO BhaGaWaTE WASuDEWAJa” («η απόλυτη δόξα στον λατρευτό που προέρχεται απο τον Πανάγαθο». Στην πραγματικότητα αυτός ο ύμνος υμνεί τον Θεό ώς Υιό)». Ο HiRa,NJaQaśiPu παρέδωσε το παιδί σε μεγάλους δασκάλους με την εντολή να του διδάξουν τις δικέςτου αρχές, κ να φροντίσουν να μήν έρθει ποτέ σε επαφή με τους οπαδούς του Wí,S,Nu. Μετά την εκπαίδευσήτου, ρωτήθηκε τί έμαθε, και τί είναι το πιό ωραίο πράγμα στη ζωή. Έδωσε πάλι την ίδια απάντηση. Τραγουδούσε “OM NaMO BhaGaWaTE WASuDEWAJa” και δίδαξε όλα τα παιδιά που γνώριζε να λατρεύουν κ εκείνα τον Wí,S,Nu. Ο πατέραςτου είπε: «κατάλαβα γιατί κάνεις έτσι, είναι γιατί είσαι μικρός και δέν έχεις γνωρίσει τις χαρές της μεγάλης ζωής». Ανέθεσε στους πιό ικανούς αξιωματούχουςτου να δείξουν στον PRaHLADa όλες τις διασκεδάσεις, τις πολυτέλειες, τις απολαύσεις που χαρίζουν τα πλούτη κ η απόλυτη εξουσία. Έπειτα ρώτησε: «τώρα που γνώρισες τις χαρές της ζωής, τί σου άρεσε περισσότερο;». – «Περισσότερο απ’ όλα μου άρεσε να λατρεύω τον Wí,S,Nu. Οι απολαύσεις που μου δείχνεις, τί αξία έχουν; το μόνο που κερδίζουμε μ’ όλ’ αυτά είναι ο φθόνος του κόσμου». Εξω φρενών έγινε πιά ο HiRa,NJaQaśiPu, απόειδε πως θα άλλαζε τα μυαλά του παιδιού• «δέν είναι παιδίμου αυτό! εχθρόςμου είναι! να το σκοτώσετε!» φώναξε. Προσπάθησαν να τον σκοτώσουν με όπλα• κανένα όπλο δέν τρυπούσε τον PRaHLADa. Αμόλησαν εναντίοντου άγρια θηρία• δέν τον πείραζαν. Οι ελέφαντες σκόνταφταν επάνωτου. Τον ρίξαν σε βαθύ γκρεμό• δέν έπαθε τίποτε. Του δώσαν δηλητήριο• μέσα στο στόματου έγινε νέκταρ. Ήταν μιά δαιμόνισσα που είχε τη δύναμη να μήν καίγεται απο τη φωτιά• αυτή πήρε τον PRaHLADa μαζίτης και τον έβαλε μέσα στις φλόγες• κάηκε η ίδια, ο PRaHLADa έμεινε αβλαβής.
Αφού είδε πως τίποτε άλλο δέν πιάνει, ο HiRa,NJaQaśiPu πήρε το παντοδύναμο σπαθίτου κ πήγε να σκοτώσει ο ίδιος τον γιότου. Ήταν τότε η πανσέληνος του δεύτερου σεληνιακού μήνα. Έλπιζε πως θα εύρισκε το παιδί να κοιμάται, να το σφάξει στον ύπνοτου. Το παιδί ήταν ξυπνητό, καθόταν στο κατώφλι του ανακτόρου κ τραγουδούσε “OM NaMO BhaGaWaTE WASuDEWAJa”. «Απο όλα τα άλλα γλύτωσες, αλλα απο αυτό το σπαθί δέν θα γλυτώσεις» - «πατέρα, μήν προσπαθήσεις να με χτυπήσεις, γιατί ο Wí,S,Nu θα με υπερασπισθεί». Ο HiRa,NJaQaśiPu κάγχασε: «και πού είναι ο Wí,S,Nu να σε υπερασπισθεί;» - «είναι παντού, είναι μέσα στα πάντα, μέσα σε κάθε άτομο της ύλης» - «άν είναι μέσα στα πάντα, γιατί δέν είναι μέσα σ’ αυτόν τον κίονα; θα κόψω στα δύο τον κίονα για να δείς οτι δέν είναι παντού• κ μετά έτσι θα κόψω κ εσένα!». Με μιά σπαθιά έκοψε τον κίονα στα δύο. Και τότε μέσα απο την τομή του κίονα βγήκε ο NaRa-SiŋHá. Δέν ήταν ούτε άνθρωπος ούτε ζώο. Ήταν άνθρωπος-λιοντάρι, με φοβερή μορφή, με τέσσερα μπράτσα και τρία μάτια, άλλα χαρακτηριστικά ανθρώπινα κ άλλα λιονταρίσια, ένα όν που δέν υπήρχε ποτέ ως τότε. Δέν ήταν ούτε μέρα ούτε νύχτα, ήταν η ώρα που χάραζε η αυγή, δέν ήταν ούτε μέσα ούτε έξω, ήταν στο κατώφλι του ανακτόρου. Βγαίνοντας απο τον κίονα βρυχήθηκε την τρομακτική κραυγή Q,SRAuM, άρπαξε τον HiRa,NJaQaśiPu, τον κράτησε πάνω στα γόνατάτου (ούτε στον ουρανό ούτε στη γή), και χωρίς κανένα όπλο τον έσκισε στα δύο, θανατώνοντάςτον, «με την ευκολία που ο ψαθάς σκίζει με τα χέρια του την πιό λεπτή ψάθα».
Και έβγαλε τα άντερα του HiRa,NJaQaśiPu και τα φόρεσε γιρλάντα, και με αυτή τη γιρλάντα κάθισε στο θρόνο που πρίν κατείχε ο δαίμονας, και είχε μιά απερίγραπτη οργή, τόση που κανένας θεός, ούτε ακόμη ο śIWá ούτε ο BRaHMA δέν τολμούσε να του μιλήσει· ούτε ακόμη η σύζυγος του Wí,S,Nu - NaRa-SiŋHá, η LaQ,SMI, δέν τολμούσε να του μιλήσει. Οι θεοί συμβούλεψαν τον PRaHLADa, τον γιό του δαίμονα, να μιλήσει στο NaRa-SiŋHá για να μαλακώσει η οργήτου. Πραγματικά, ο NaRa-SiŋHá δέχθηκε να ακούσει τον PRaHLADa, διότι κάπου ο Q,R,S,Ná λέει «πιό πολύ απο κάθε τί, πιό πολύ και απο τον εαυτόμου ακόμα, αγαπώ εκείνους που με λατρεύουν»· και μόνο τότε μαλάκωσε την οργήτου. Τότε ο NaRa-SiŋHá απαγόρεψε στον BRaHMA να ξαναδώσει ώς δώρα υπερφυσικές δυνάμεις.
Τότε ο κόσμος γλύτωσε απο τον δαίμονα τύραννο. Ανέβασαν στο θρόνο τον PRaHLADa (που δέν είχε ποτέ την επιθυμία να φανεί ανώτερος απο κανέναν) και κυβέρνησε δίκαια για πολλά πολλά χρόνια.
Αυτή η νίκη του Θεού γιορτάζεται στη γιορτή του HOLI, που είναι κάθε χρόνο τη μέρα της πανσελήνου του δεύτερου σεληνιακού μήνα. Είναι μιά απο τις πολύ ιερές μέρες κ όποιος τότε προσεύχεται αποκτά μεγάλη ευλογία και δύναμη εναντίον του κακού. Ο NaRa-SinHá προστατεύει κ ευλογεί τον κάθε άνθρωπο που του προσεύχεται έχοντας εγκαταλείψει την τρέλα του να θέλει να αποδείχνεται ανώτερος απο τους άλλους. Όπως η λέαινα είναι αμείλικτη προς τους εχθρούς, αλλα τρυφερή προς τους σκύμνους (λιονταράκια)της, έτσι κ ο NaRa-SinHá είναι φρικτός προς τους αντίθρησκους, αλλα γεμάτος καλοσύνη προς τους οπαδούςτου.[/font]
Όσο για τον Σιβα τί είναι, έχω γράψει αρκετά σε άλλα ποιήματα κ σχόλια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2018