Λύκο έχω...αφέντη τρανό

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα, είπα να μην το γράψω, μα δεν θα τους κάνω τη χάρη, μόλις ο άντρας μου έκλεισε 19 ώρες δουλείας, σας ευχαριστώ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν ξυπνήσω το πρωί θέλω κάπου ν` ανήκω
γιατί θα πρέπει να ρωτώ, τον πεινασμένο λύκο
για να έχω πόρτα ανοιχτή κι όχι μανταλωμένη
οι λύκοι ν` αποφασίζουνε, πως είμαι πεθαμένη.

Να` χω το δάκρυ θάλασσα, για τις πληγές του κόσμου
το λύκο που δεν χόρτασε, όλο τον βλέπω εμπρός μου
μα πεινασμένο, νηστικό, αυτός θε να ορίζει
γιατί διψούν τα κούτσικα και πείνα τα θερίζει.

Κι έχω συρματοπλέγματα, μες στη ψυχή επάνω
σαν νιώθω την ανάσα τους, σε ότι στο νου μου βάνω
λειψό, μικρό να` χω το βιος, ουρλιάζουν πεινασμένοι
να θέλω δρόμο να έχω εμπρός, ουρλιάζουν και σκασμένοι.

Να θέλω να` μαι λεύτερη, να ζούν καλά οι άλλοι
κι ένας λύκος να φωνάζει!! άνθρωποι! αριθμοί μεγάλοι!
σαν ξυπνήσω το πρωί, θέλω να δώσω την καρδιά μου
ένα κοπάδι, θα ουρλιάζει, θα λέει δεν ειν δικιά μου.

Κι αν δεν αντέχω εγώ τους τοίχους, θέλω ένα ταξιμάκι
τα δόντια ν; ακονίζουνε, λύκοι μαζί όλοι οι δράκοι
νηστικοί, αλυχτούν, πεινούν, χορτάτοι λυσσασμένοι
λύκοι ν` αποφασίζουνε κι οι ανθρώποι πεθαμένοι

Κι όλο μετρώ, όλο μετρώ, να είχα ζωή δική μου
κι όχι ένα λύκο να φυλάει, εμένα στο παχνί μου.
κομμάτια, σάρκα, όνειρα, παιδιά, μου τα μασάει!!!!
κι ας έσκασε, ας χώνεψε, θέλει να ξαναφάει.

Νιώθω ξυπνώ αιχμάλωτη, Λύκο, έχω ...τρανό αφέντη
είναι μερίδιο κι η ψυχή μου στου τραπεζιού του γλέντι
εμε θα φάει κι άλλους πολλούς, χορτάτος, νηστικός
ένας λύκος δεν χορταίνει κι οι πολλοί είναι λοιμός!!

Πνιγμός δόλια μου καρδιά, σήκω, πάρε σπαθί για μάχη
μήτε ένας να μην μείνει, Άνθρωποι! εκατομμύρια η πλάση.

3--3-2018-
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2018