έλεγες

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

αίνιγμα μεγάλο το μυαλό
όπως του καφέ το κατακάθι
που να το διαβάζεις είχες μάθει
μα ποτέ δε βγήκε αληθινό

έλεγες είν’ η ζωή μπροστά
να, θα πάρω φόρα να τη ζήσω
αγνοώντας πως δεν έχει πίσω
πως ειν’ ό,τι ζούμε μια φορά

τώρα ζεις τον Μέγα διχασμό:
σε κορμί σαθρό, ψυχή που θέλει…
άδεια το κρανίο σου κυψέλη
τα όνειρα σκορπίσαν στον καπνό

βάσανο μεγάλο η καρδιά
πως ζηλεύω εκείνους που δεν έχουν!
που μπορούν αδάκρυτοι ν’ αντέχουν
τόση γύμνια γύρω κι ερημιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2018