Σαν κόρη οφθαλμού

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να με σκορπάς
όπως τη γύρη ένα φύσημα του ανέμου
όπως το ασκέρι κάποια νύχτα ενός πολέμου,
κι αν μ' αγαπάς
τα όμορφα λόγια σου μη βγάζεις στο φανέρι
κυκλοφορούν αγάπης λήσταρχοι στα μέρη.

Να αποφύγουμε τα χείλη του γκρεμού
και την αγάπη να μη βγάζουμε σε αγέρες
να τη φυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού
για την αγάπη είναι δύσκολες οι μέρες

Στις αστραπές,
στο αντιφέγγισμα μη βγει το σ' αγαπώ σου
φτιάξε σκιά να μη καεί ο άνθρωπός σου,
μα βγες και πες:
"φιλιά θα βάλω στης αγάπης το παγκάρι
να σ' έχω μάτια μου και ήλιο και φεγγάρι"

Να αποφύγουμε τα χείλη του γκρεμού
και την αγάπη να μη βγάζουμε σε αγέρες
να τη φυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού
για την αγάπη είναι δύσκολες οι μέρες

Ρίξε στη γη
το άγιο σπαθί, το φονικό σου το μαχαίρι
ποτέ δεν ξέρεις τέτοια νύχτα τι θα φέρει
κι αν δεις ν' αργεί
στους ουρανούς σου το σημάδι να φωτίσει
μην απελπίζεσαι, μη κρύβεσαι στη δύση.

Να αποφύγουμε τα χείλη του γκρεμού
και την αγάπη να μη βγάζουμε σε αγέρες
να τη φυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού
για την αγάπη είναι δύσκολες οι μέρες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2018