Η Σοφία μας

Δημιουργός: Μαυρομουστάκης, Μαυρομουστάκης Χαράλαμπος

Καλό ξημέρωμα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαΐστρος γλυκοφίλησε του Οκτώβρη τον χιτώνα
με υγρή ροή οίστρος θροεί κι ανθίζει η αγκαλιά σου
μια προσευχή εωθινή ν’ αντέξουν στον χειμώνα
το θέρος κι ο έρως που φυλάς στην ποθεινή καρδιά σου.

Πάνω σε χάρτινο βωμό η πένα σου υμνεί
γραφή σεμνή, τον φτερωτό, την Κύπριδα Αφροδίτη
κάθε τρωτό κι ευάλωτο με οίνο ευθυμεί
από τη σάρκα τη γυμνή του ερυθρωπού ροδίτη.

Των αμπελιών οι βόστρυχοι κρέμονται απ’ τον Βάκχο
κι ‘σαι παιδί που μελωδεί στον Ανθεστηριώνα
μια λυγερή Καρυάτιδα στον Ιερό μας Βράχο
Κόρη θυμίζεις όμορφη σε ολόχρυσο αιώνα.

Μέσα απ’ τους χρόνους έγινες του Έρωτα καμάρι
μία θεά με χάρη, λιτή, χωρίς λοφία
Λυδία λίθος απαντάς στων στίχων το νταμάρι
έχεις το φως της Αθηνάς, σε βάφτισαν Σοφία.

19/10/2017

Το ποίημα γράφτηκε τον Οκτώβριο, εξ’ ου και οι σχετικές αναφορές
και είναι αφιερωμένο στην αγαπητή μας Σοφία (Λυδία).
Μιας και αφιερώνει αρκετές ώρες στην ερωτική ποίηση, το ποίημα αυτό
πραγματεύεται αυτή την πτυχή της.
Στο δεύτερο στίχο της πρώτης στροφής εννοώ πως η έμπνευση (οίστρος)
έχοντας υγρή ροή, θροΐζει κατεβαίνοντας από το μυαλό και κατακλύζει
την αγκαλιά και κατ’ επέκταση την καρδιά της.

Σοφία μου, να ‘σαι γερή και δυνατή και να συνεχίζεις να μας χαρίζεις
τις όμορφες σου δημιουργίες που αντέχουν στον χρόνο και μας αγγίζουν….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2018