Οδοιπόροι(αντί εισαγωγής)

Δημιουργός: ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ, Διαμαντής Παππάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ʼγνωστοι σ' αγνώστους
μες τους λασπωμένους δρόμους
ψάχνατε να βρείτε κάτι δικό σας.
Το ξέρατε ότι ήταν μάταιη προσπάθεια
κι όμως συνεχίζατε να ψάχνετε.

Απλώνατε σαν επαίτες τα χέρια
για να πάρετε ότι δικαιούσασταν.
Αυτοί σας πετούσαν λίγα ψίχουλα
λες και ζητούσατε ελεημοσύνη.

Γιατί παραμείνατε εκεί;
Μήπως ωφελήσατε κανέναν με την παρουσία σας,
η μήπως για να δώσετε την ευκαιρία σ' αυτούς,
να πουν ότι ελέησαν έξη δυστυχισμένους;
Γιατί, αφού αυτοί είχαν ανάγκη ελεημοσύνης.

Τι ζητούσατε; κι αν το βρήκατε
τι περιμένετε για να φύγετε;
Ο δρόμος είναι μακρύς και κάθε στάση
δεν θα σας φέρει ποτέ στο τέρμα.
Κι άλλοι ξεκίνησαν
ποτέ όμως δεν έφτασαν στην γνώση.

Ίσως τους πλάνεψαν με κάποιο λωτό
και ξέχασαν ποιοι είναι και που πάνε.
Ίσως πάλι να συνάντησαν
τις σειρήνες των πόθων
και άραξαν σε κάποιο ξερονήσι.
Οι επιθυμίες τους ναυάγησαν,
τα όνειρά τους παρέμειναν όνειρα
και οι ψυχές τους σεργιανούν την νύχτα
στο νησί της…ευτυχίας.

Μήπως γι αυτό διστάζετε να συνεχίσετε;
Εμπρός λοιπόν, σας αναμένουν δόξες και τιμήματα,
αν και αυτά είναι χειρότερα κι απ' την δυστυχία.
Τώρα ίσως μπορέσετε να καυχηθείτε
πως περάσατε ένα εμπόδιο,
κατορθώσατε το ακατόρθωτο,
νικήσατε τον πειρασμό, την αδιαφορία, το μίσος.
Αύριο για τι θα καυχάστε;

Πιο ψηλά δεν θα μπορέσετε να πάτε,
δεν υπάρχει δρόμος.
Και δεν υπάρχει γιατί δεν τον άνοιξαν.
Λίγοι πέρασαν μα χάθηκαν τα ίχνη τους.
Σας καλούν το ξέρω,
μα είναι αδύνατον να τους φτάσετε.
Μην απελπίζεστε όμως.
ποιος ξέρει,
ίσως κάποτε περάσετε στην Αθανασία.


Διαμαντής Παππάς
Junior

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2006