εν αμαρτίαις προφάσεις

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γύρισες ξανά τα μάτια σου απ’ την άλλη
να μη βλέπεις ό,τι χρόνια σε φοβίζει
κι έκρυψες βαθιά στην άμμο το κεφάλι
το χει ο άνθρωπος να στρουθοκαμηλίζει :

«Πρώτη μου φορά το ακούω, είχα βάρδια
Όλη μέρα στη δουλειά, υποχρεώσεις
και δεν βλέπω τηλεόραση τα βράδια ...
με ζορίζουν τόσο του δανείου οι δόσεις»

«Δεν το ήξερα, δεν είδα, τι να κάνω;
κι ύστερα, δεν είμαι εγώ για επαναστάσεις
δε γεννήθηκα για κάτι παραπάνω ...»
Πόσο εύκολες οι «εν αμαρτίαις προφάσεις»!

Πίστευες πως δεν υπάρχει ό,τι δεν βλέπεις
προστατεύοντας θαρρείς την αφεντιά σου
κι απ’ τη στάση της ζωής σου, δάφνες δρέπεις:
ασφαλή κοιμούνται μέσα τα παιδιά σου ...

Μα υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν
Ένα, κάθε που κλείνεις τα μάτια
Κάθε που κάποια χείλη σωπαίνουν ....
Κόσμε θρύψαλα γίνε κομμάτια!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-03-2018