Της ζωής μου το υφάδι

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Στον πατέρα μου που έφυγε τόσο νωρίς...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της ζωής μου το υφάδι


Μέσα του Ιούνη.

Ζεστό απόγευμα Ιούνη
πλημμύρισε η γειτονιά παιδιά,
μικρούλα καθισμένη στο πεζούλι
εγώ να περιμένω τον μπαμπά.

Και φτάνει γελαστός κοντά μου
κι έτρεξα με ορμή στην αγκαλιά
χάδι ζεστό πάνω στα μάγουλά μου
που ακόμα μου ζεσταίνει την καρδιά.

Έμεινε πάντα χαραγμένη
-μοναδικό στη μνήμη φυλαχτό-
αυτή η στιγμή η αγαπημένη
« το χέρι σου σφιχτά, ακόμα, το κρατώ »


17 Ιούλη.

Κι ύστερα, έφυγες ταξίδι
εκείνο που δεν έχει γυρισμό,
χάδι, φιλί, χαμόγελο παιχνίδι,
σκορπίσαν στο σκοτάδι το πυκνό.

Όμως πολύτιμο πετράδι
εκείνο το γλυκό το δειλινό,
έγινε της ζωής μου το υφάδι
το χάδι σου το πατρικό.

Κα Τερίνη.
11.07.06

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2006