Η προσμονή της κατάλληλης στιγμής

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η προσμονή της κατάλληλης στιγμής</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η προσμονή της κατάλληλης στιγμής</b><p>Δημιουργός: Ροδολφος<p><i> Αν καταφέρω να το κοινοποιήσω, να ξέρετε πως το ψάχνω κα να μισάωρο... Πφφφ... </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Όταν βρεις, τον δικό σου σκοπό ζωής,   <br />
μην βιαστείς να τον αρνηθείς,                <br />
να τον ακυρώσεις και να αντισταθείς.<br />
Πάντα θα υπάρχει η τάση της φυγής,    <br />
η λύση της σιωπής,                                                           <br />
η αίσθηση της δύσκολης και απομακρυσμένης αυτής ζωής.<br />
Έχε  θάρρος και άσ’τους άλλους,         <br />
πάντα θα διαφωνούν και θα προσπαθούν να σκοτώσουν τα όνειρα σου,                                                       πάντα θα σε τσακίζουν ,                                       <br />
με την λογική και τον ορθολογισμό τους,   <br />
πάντα θα προσπαθούν να σε κάνουν έναν από αυτούς…<br />
Μια κλωστή, <br />
είναι αυτή που σε χωρίζει από τα όνειρα σου,                                             ένα ναι! <br />
ή ένα όχι!                                                  <br />
Μια προσπάθεια…                                                                   Ναι! <br />
Μια προσπάθεια αρκεί,                                                  <br />
για να καταλάβεις  αν πραγματικά αυτό είναι το σωστό.<br />
Έχε πίστη στον εαυτό σου,                                       <br />
είναι ο μόνος σύμμαχος σου,                                      εκείνος και ο Θεός σου.<br />
Δεν υπάρχει ‘’η σειρά σου’’             <br />
υπάρχει μόνο η καρδιά σου!                                                       Ποτέ, κανένας, δεν θα σου δώσει την ευκαιρία, <br />
να ζήσεις τα όνειρα σου…!  <br />
Ξύπνα και πιάσε τον σφυγμό σου!                <br />
Δες ποιος είναι ο εαυτός σου…                  <br />
Δες πως ζεις για λίγο…  <br />
Τόσο!               <br />
Τόσο όσο ο σφυγμός σου!                                                            Τόσο όσο το τακ που ακούγεται στον οργανισμό σου…                                                                τόσο όσο δεν σου φτάνει,                         <br />
για όλα αυτά που θες να κάνεις,                  <br />
 για να ζεις σαν να αμαρτάνεις,                       <br />
μόνο απλά για να πεθάνεις…<br />
Είναι πραγματικά αυτό που θες να κάνεις;   <br />
Απλά να ‘’ζεις’’ για να πεθάνεις; <br />
Δεν θα συμβεί ένα ‘’θαύμα’’!                   <br />
μην περιμένεις από ‘’θαύμα’’                      <br />
δεν λειτουργεί έτσι το πράγμα! <br />
Για να πετύχεις τον σκοπό σου,                                         θα θυσιάσεις το εγώ σου,                                    <br />
θα σηκώσεις τον σταυρό σου,                  <br />
θα ακολουθήσεις τον ειρμό σου,                                                  θα αντισταθείς στα ‘’αφεντικά’’ σου,            <br />
θα σηκωθείς στα πόδια τα δικά σου!               <br />
Θα βρεις δυνάμεις και όπλα μυστικά σου! <br />
Θα ακολουθήσεις την καρδιά σου!                <br />
Θα ανοίξεις τα φτερά σου…                                        <br />
θα τα απλώσεις φανερά τους!                                  <br />
Και ας έχουνε τα χάλια τους…                 <br />
τουλάχιστον θα πετάξεις μακριά τους…      <br />
όσο ζεις, όσο μπορείς, όσο βαστείς! <br />
Μονάχα έτσι, έχεις πιθανότητες να πετύχεις τον σκοπό σου…                               <br />
να ζήσεις το όνειρο σου…    <br />
Μην ακούς τους άλλους,                                            <br />
δεν σε ξέρουν,                                                    <br />
δεν σε καταλαβαίνουν  όπως εσύ εσένα,        <br />
δεν θα σε πάνε παραπέρα                                       <br />
αλλά θα σε κρατήσουν στο ‘’εδώ πέρα’’…       <br />
Θα προσπαθούν με νύχια και με δόντια  να σου σβήσουν όλες τις σπίθες και τις φλόγες,                                                                         θα σου τσακίσουν ένα-ένα,                                              <br />
τα φτερά και τις ελπίδες, <br />
με τις πράξεις και τα λόγια…                  <br />
Θα σε πνίξουν,                                                                         και θα σε βυθίσουν,                                                        <br />
στον σιχαμερό δικό τους κόσμο.                                                        Μέσα στο χάος,                                                       <br />
στην τρέλα,                                                      <br />
την μιζέρια και το ατελείωτο άγχος!  <br />
Με μοναδικό σκοπό                                                  <br />
το χρήμα και την επιβίωση,                                                 δίχως ψυχή,                                               <br />
δίχως ζωή,                                                 <br />
δίχως θάρρος,                                                                       δίχως τρέλα,                                                                               δίχως σταγόνα πραγματικής ζωής! <br />
Γιατί να τους το επιτρέψεις αυτό;                                                   Γιατί να βιώσεις τον ίδιο ψυχαναγκασμό;                           Γιατί να μην αλλάξεις τον ρυθμό;                                                      Γιατί να μην τους κάνεις τον τρελό; <br />
Γιατί να  γίνεις ένας από αυτούς;                                                                  Γιατί να τους αφήσεις να σε κάνουν σαν τους ίδιους τους, τους εαυτούς;        <br />
Γιατί να χαραμίσεις τα όνειρα σου                                                        βάζοντας το χάος στην καρδιά σου; <br />
Γιατί να ‘’ζήσεις’’ στο σκοτάδι τους,                                   στο φρεσκοβαμμένο και στολισμένο τάφο τους,                                                                                                          που βρίσκεται στο απομακρυσμένο, <br />
μαραμένο  και βρομερό λιβάδι τους; <br />
Γιατί να ακολουθήσεις τους ανθρώπους                                                  ως σώφρονες θεούς;                                                           ως αλάνθαστους θεσμούς; <br />
Αφού ξέρεις πια… <br />
Λίγοι είναι αυτοί που έχουν ανθρωπιά!                         Ελάχιστοι με πνεύμα και καρδιά…                 <br />
ή τουλάχιστον αυτοί που παλεύουν και τα λένε δυνατά!                                                                               Ελεύθεροι  με χέρια ανοιχτά,               <br />
δίχως φόβο για τα δεινά! <br />
Με μπέσα,                                                               <br />
θάρρος,                                                <br />
υπομονή και επιμονή,                                        <br />
δίχως ντροπές,                                                                σκαλωσιές και υπεκφυγές! <br />
Μην αφήσεις τους άσχετους της ζωής σου,                                                                                να σε πάρουνε μαζί τους,                                            <br />
να σε κλειδώσουν στο κλουβί τους,                                            να σε πάνε προς την διαδρομή τους,                                      να σε κάνουν σαν την πάρτη τους ,                                      να σε αφήσουν να στριφογυρίζεις στο κρεβάτι σου,                                                     και να σε βασανίζει αυτό το δάκρυ σου,    <br />
αυτή η ενοχή ,                                               <br />
αυτή η θλίψη και η μελαγχολία φωνάζοντας σου: <br />
‘’θα μπορούσες…’’                                    <br />
‘’αλλά πλέον είναι αργά…’’    <br />
‘’αλλά πλέον είναι αργά…’’                                            <br />
αυτά τα λόγια τα γοργά…  <br />
Αυτές οι λέξεις και οι φράσεις θα σε στοιχειώνουν πάντα!                                                           <br />
‘’θα μπορούσες…’’                                        <br />
 κι όμως…                                                                  <br />
με δυσκολία θα τολμούσες…  <br />
Βγες από την βόλεψη σου!                                      Ακολούθησε την άποψη σου!    <br />
Ως πότε νομίζεις πως θα ζεις μαζί τους;         <br />
Κάποια στιγμή θα έρθει η ‘’στιγμή’’ τους…  <br />
και τότε θα είσαι εσύ και η ζωή σου,           <br />
εσύ και η συνείδηση σου,                                               <br />
εσύ και οι φραγμοί σου,                                                        εσύ και η ενοχή σου,                                                        <br />
εσύ και η λογική σου,                                                    <br />
εσύ και η άποψη σου,                                                            εσύ και η μορφή σου,                                              <br />
εσύ και η κατάσταση σου…  <br />
Δεν θα υπάρχουν πλέον οι αρχηγοί σου,     <br />
δεν θα υπάρχουν οι προβληματισμοί σου  ή τα εμπόδια σου…                                                             <br />
παρά μόνο τα  λάθη και οι αδυναμίες σου… <br />
Και ένα απλό ‘’ήρθε η ώρα να κάνεις την ζωή σου!’’                                                                               αλλά πλέον θα είναι αργά…                                                          <p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2018</td><td valign=top></td></table><br />