Είπαμε κάτι κεριά

Δημιουργός: ρεμπω, Στέλιος Λαλούσης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έβλεπες να νυχτώνουν τα δάκρυα
Κρυμμένα στο δρόμο τα φιλιά σου ξετρύπωναν από τις σχάρες
Πόσα πεζοδρόμια και πόσες στοές δεν ήξεραν τη ληξιαρχεία του έρωτα μας
Τις μορφές που ενεδρεύανε στα κάγκελα
Πνιγμένες από ομορφιές και δέρματα

Είπαμε κάτι κεριά
Αφισσοκοληθήκαμε ένα Σάββατο
Και ξεκινήσαμε να διαβάζουμε τα μάτια των περαστικών
Ύστερα φύγαμε
Αδειάσαμε κι εμείς κι οι δρόμοι
Ποτάμια οι σκέψεις μας πνίγονταν μέσα στα νερά τους
Και τα σκυλιά γάβγιζαν την καρδιά μας στους δρόμους

Πόσο χώρο πιάνει το στήθος σου μέσα στη νύχτα μου, σε ρώτησα
Ποιος θα σου διαβάζει στο κρεβάτι το ωράριο των άστρων;

Σε άφησα στην είσοδο των χειλιών σου
Δυο σκαλοπάτια πριν την επόμενη πόρτα γύρισες και με κοίταξες αμίλητη
Αυτή η κόλαση έχει άφεση θεού σου είπα
Δεν έχουμε άλλη επιλογή
Θα χαμογελάμε πιο πολύ κι από το θάνατο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2018