Απόψε έχω γιορτάσι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή εβδομάδα , χρόνια πολλά και καλά σε όλους τους εορτάζοντες. Κάτι πολύ προσωπικό σήμερα...κι ελπίζω χαρούμενο...σας έχω πήξει στη μαυρίλα!! χρόνια μου πολλά, ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άν ήταν η ευτυχία ένα μόνο φιλί
στη καρδιά μου το έχω.
Αν πω μ` αγαπούν πάρα πολύ
είμαι καλά κι αντέχω.
Σαν είναι η χαρά μια γλυκιά αγκαλιά
έχω σμήνη τα πουλιά.
Περισσεύει η ζεστασιά, στης ζωής το γέρμα
στων φεγγαριών μου το βλέμμα.
Σαν γελάω σαν μικρό παιδί
την ώρα που βραδιάζει.
Της ευτυχίας το νιούτσικο κλαδί
που δεν θωρεί τ` αγιάζι.
Χρόνους περπάτησα στα γυαλιά
μα βλέπω ξημερώνει.
Κι είμαι σπουργίτι σε ζεστή φωλιά
κανείς δεν με πληγώνει.
Έχω σκάλα αψηλή, που παει στο φεγγάρι
χρυσά στάχυα, τ` Αλωνάρη.
Κι είμαι μαθήτρια νεανικής παρουσίας
κρίνα της ευτυχίας
Κρατώ τα δειλινά, σ` ασημένιο τάσι
απόψε έχω γιορτάσι.
Ας έχει ο κόσμος μαλάματα φλουριά
εγώ μήτε τα θέλω.
Γιατί τρυπώνω σ` αγκαλιές, σαν παιδί
κι όσο θέλω ανασαίνω.
Έχω ήλιο στην αετοφωλιά, έχω ένα αστέρι
φεγγάρια δίδυμα, στο χέρι.
Κείνο το μικρουλάκι, που ανάστησα μια ζήση
κι έχω κεράκι αποκτήσει.
Αν η ευτυχία είναι στρατί με χωματένια σκάλα
εγώ δεν θέλω τ` άλλα.
Το κυπαρίσσι το ψηλό που με παίρνει αγκαλιά
είναι της πλάσης τα πουλιά.
Κι όταν λέει---χαζούλα μου εσύ, εγώ ψηλώνω
Γιάννο σε καμαρώνω.
Σαν με κοιτάζει ο άρχοντας, θέλει να μου χαρίσει τη γη
το βλέμμα του μόνο μου αρκεί.
Όταν τους κοιτώ αγκαλιά, οι αγάπες μου να γελάνε
οι ουρανοί μ` αγαπάνε.
Σαν τους χαζεύω αγκαλιά, λέω να η ζωή μου
ξημέρωμα κι Αυγή μου.
Κι ας ήταν η ζωή πικρή, είχα τοίχους να σπάσω
γελώ, γαλήνια θα γεράσω!!!!
Ας είναι οι γραφές πικρές, εδώ έχω μουράγιο
αραξοβόλι άγιο.
Μάνα λέει..φτιάχνεις τον ωραιότερο καφέ
μυρίζει η πλάση κατηφέ.
Αν η ευτυχία είναι δικαίωμα, το έχω κατακτήσει
έχει η αγάπη ανθίσει.
Στο μέτωπο φιλί στη μάνα, σαν τραγουδά την ενάτη
η αετοφωλιά γεμάτη...
Ωδή στη χαρά!! ακριβέ μονάκριβε γιε μου
ν` αγαπάς σταυραετέ μου.
Ν` αγαπάς τον άνθρωπο, ένα κορίτσι με μελιά μαλλιά
κι όλα του κόσμου τα βιολιά.
Δικό σου να` χεις ένα κονσέρτο, να σ` αγαπούν ψυχή μου.
Απ` τις Καππαδοκίας τις κορφές. Σ` ευχαριστώ παιδί μου.

Χαλάλι τους κι ας μην ξέρουν ούτε που είναι ο τρίφτης!!!

23-4-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2018