Για όσα δεν συνήθισα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα καλοί μου φίλοι, ...δεν είναι αγγελική η συνήθεια! σας ευχαριστώ πάντα όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μικρή ζωή, μικρός το βιός
ειν λιγοστή η χαρά μου
μ` αγκάθια τούτη η ατροπός
στα γκρίζα όνειρα μου.

Πάχνη πηχτή και καταχνιά
γεμίσανε τ` αστέρια
όλο θεριεύουν τα παχνιά
στα πεθαμένα μας νυχτέρια.

Δεν έχουμε πια φωνή
μια ελπίδα στα ψηλά
μόνο ακούγονται οι τρανοί
στο κρίμα που μιλά.

Βγήκαν εμπόροι στις κορφές
στα χείλη μας η ξέρα
σβήσανε όλες τις γραφές
στερέψαν τον αέρα.

Χέρια αδειανά, μισή ζωή
ούτε ένα άσπρο κρίνο
ούτε μια Ανάσταση να` ρθεί
μόν Επιτάφιο θρήνο.

Μας κλέψανε τα κλήματα
κορφολογήσαν τον ανθό
γυαλια, καρφιά και σύρματα
κι είπα Θεοί, πενθώ.

Πενθώ τα περιστέρια.
Δεν πετούν οι γερανοί.
Χλωμά σβηστά τ` αστέρια
κλαιν οι ουρανοί.

Πετάξτε πουλιά, να σας χαρώ
πετάξτε προς τον ήλιο
πετάξτε τούτο το σταυρό
να` χει η καρδιά βασίλειο.

Στις δάφνες, στις χρυσές ελιές
στου Αλωνάρη στάχυα
βαρκούλα μ` άσπρες πινελιές
μικρής ροδιάς τ` άνθια.

Μια χάντρα μου στις παρειές
για όσα δεν συνήθισα
γράφω και σβήνω στις γραφές
Άνθρωποι! δεν συνήθισα.

28-4-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2018