Αθεράπευτα

Δημιουργός: teo g, TEO GRAMMENOS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλάτη- πλάτη σ'ένα καφέ καθόμασταν,
δίχως να ξέρω ότι είσαι εσύ.
Μίλησες στην παρέα σου ..γνώριμη η φωνή.
Το βλέμμα πίσω γύρισα και τι να δω,
το πρόσωπο που όνειρα μου είχε υποσχεθεί.
Για μένα τόσο κακιά η στιγμή.

Μια αμηχανία με περικύκλωσε και το δάκρυ ακάλεστο στην ματιά μου.
Σηκώθηκα ..έξω έτρεξα, πως να ημερεύσει πια η αξιοπρέπειά μου.

Σε νοιζόμουν αθεράπευτα,
μα η αδιαφορία σου με ήθελε στα πατώματα.
Σε νοιαζόμουν αθεράπευτα..
και για χάρη σου, μεθυσμένος παραπατούσα ξημερώματα.
Μα πάντα οι καλοί την βγάζουν με χάπια ενέσιμα.
Και έρχονται οι δειλοί και παίρνουνε τα εύσημα.

Πλάτη- πλάτη χθεσινά συναισθήματα,
δεν βρίσκουν τρόπο να εκφραστούν.
Καμιά φορά και τ'αγέρωχα στηρίγματα,
λυγίζουν αν στην αδικία ζουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2018