τη μέρα που διάλεξα να σε δώ

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τη μέρα που διάλεξα να σε δώ
κάτω στην Κερύνεια
στη θύελλά σου να ξαναβαφτιστώ
εσύ μιλούσες με τον Ονήσιλλο και το Τεύκρο
τον Ευαγόρα και τον Πέτρο

κάθισα δίπλα σου κι ένιωθα ακόμα
το ρίγος που σε κάρφωσε
που ανέβαζε το φώς από το χώμα
κι είπα τούτη η λάμψη απο πούθε βγαίνει
που βάφει τα χαλίκια και τ’αγκάθια ευλογημένη

δεν απάντησες κείνο πια το δείλι
εσύ μιλας μονάχα τη βουβή μιλιά
τα λόγια σμίγουν τη σιωπή στα χείλη
πιο πάνω απο τα σύνορα του μύθου πάνε
μα δεν ξεχνάνε όσοι αγαπάνε

Ξεχείλησεν η νοσταλγία
και τότε μου ξανάφανε πως είδα
της δάφνης το λουλούδι νάχει αξία
άνθος του ηρωισμού σου λυτρωμένο
να ξεχωρίζει αντίκρυ νάναι ξακουσμένο

δε σε χάνει της ψυχής μου η ανέσα
που τραγοδάει για σένα και χορεύει
κι ανήξερά σου είν’έρμη μέσα
χωρίς εσένα δε μετρά γαλήνια τις ημέρες
όπου βαδίζουν οι θνητοί εσύ μες στους αιθέρες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-04-2018