Κρύσταλλο σπασμένο

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Οι μέρες σπάνε σαν ένα κρύσταλλο σπασμένο
όπου πετάμε στ' απορρίμματα του χρόνου
στο καναπέ και σκεφτικός βλέμμα χαμένο
όνειρα κάνω αν μπορώ ακόμα και του δρόμου .

Στης μνημοσύνης την πηγή είπα να ξεδιψάσω
θολή μου βγαίνει η χαρά αγιάτρευτος ο πόνος
θέλω να κάψω το μυαλό ίσως και τα ξεχάσω
λένε καλύτερος γιατρός πως είναι μόνο ο χρόνος .

Τα λάθη τα παθήματα τα λάδια και τα ξύδια
οι εμπειρίες που απόκτησα στα μακρινά ταξίδια
αμέτρητες έβλεπα φορές αυγή να ξημερώνει
και άλλες τόσες εμέτρησα τη νύχτα να φυτρώνει.

Μα τώρα ένα κρύσταλλο στην άκρη πεταμένο
ούτε με κόλλα δεν κολλά άχρηστο είναι λένε
ωσάν το γέρικο σκαρί στην αμμουδιά ριγμένο
να παίζουν πάνω μου παιδιά και γλάροι να με κλαίνε .

Καλό Μήνα παπαρουνάτο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2018