ενός λεπτού σιγή

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξέρω, ειν' τα νιάτα κάρβουνα αναμμένα
Το χω νιώσει αυτό το κάψιμο στο δέρμα
δεν κατηγορώ κανένα, μόνο εμένα
που δεν πάτησα το γκάζι ως το τέρμα

μα έτσι είναι της ζωής το παραμύθι
ό,τι χάνουμε μετά το αναζητούμε
στα ερείπια του μυαλού, μέσα στη λήθη...
κι όταν πρέπει να το ζούμε δεν το ζούμε

Η διάψευση είναι φίδι που δαγκώνει
χρόνια τώρα το φαρμάκι του υποφέρω
θύμισε μου αν θέλεις ό,τι με πληγώνει
θα τιμήσω τους νεκρούς μου όπως ξέρω:

και θα κάνω τώρα ενός λεπτού σιγή
για τα όνειρα της νιότης τα μεγάλα
που άφησα να γίνουν μνήμες
γιατί πίστευα πως είναι
εύκολο να τα αναπληρώσω με άλλα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2018