Βαρδιάνος

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από :Την ' Άλη 'Καλημέρα σε 'ολες και όλους .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαρδιάνος.

Αδύνατο, αν και επίμονα το πάσχισε, στάθηκε..
να αφουγκραστεί το τραγούδι του μενεξέ και της μέντας..
Εκτός από το αδιάκοπο πήγαινε-έλα μελισσώνα
γυναικών ντυμένων την νύχτα -που ανηφορίζαν τον λόφο
ν’ανάψουν τα καντήλια της άλλης ξενητειάς-
κι’ένας αλλόκοτος φυσούσε αέρας και τό’παιρνε μακρυά,
άλλους,ξενόγλωσσους,καθώς ερχόταν,φέρνοντας καημούς.

Αδύνατο στάθηκε..
Κι’αυτός, μέτοικος της μέρας και μιγάδας δυό ονείρων που σμίξαν,
που το νηπενθές του καημού των μικρασιάτικων μινόρε χρόνια,
πριν την αιχμαλωσία της γραφής, έψαχνε στου μολυβδοκόντυλού του
τα πρώτα δισταχτικά βήματα, σφόδρα επικράνθη.

Κι’ας ήξερε πως στ’όνειρό του ήταν όλα, πως αρκούσε
τα μάτια του ν’ανοίξει για να διώξει την θλίψη.

Μετά, ναυαγό, στη σάπια σανίδα της μοίρας γατζωμένο ,
των δίδυμων ποταμών τα νερά τον παρασέρναν ,
να εξαγνιστεί,να χαθεί, στις εκβολές ενός ατέλειωτου
χαρωπού νυφιάτικου σκοπού φλοίσβου θάλασσας
για την ελληνική αιχμαλωσία των αιώνων.

Τώρα μέσ’από μυστήρια χιονιού, νιφάδων, νερών και οιωνών διαβαίνει…
κατά της νοσταλγίας τους γκρεμούς και τα ολόγιομα Φλεβαρινά φεγγάρια
νυφοστολισμένων αμυγδαλεώνων, την γλώσσα ξαναμαθαίνοντας των λουλουδιών.

Μιάς απελπισμένης αγάπης βαρδιάνος …κι’ενός άκοπου γδικιωμού.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2018