Γύρισαν τα πουλιά στις φωλιές

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, ασφαλώς δεν είναι τούτες οι εποχές οι καλύτερες, πόλεμοι, αιματοχυσίες, αρρώστιες, πείνα, ανεργία, δυστυχία δίπλα μας κάθε ημέρα, συγχωρέστε με που δεν μπορώ να το αντέξω και βγαίνει στα σημάδια του μολυβιού, να είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω να γράψω ένα ποίημα χαράς
να μην μου καίει τα χέρια
άνθια να δώσω προσφοράς
κι όχι πληγής μαχαίρια.

Να κόψω δυόσμο και βασιλικό
μια ανασαιμιά η ζωή μου.
Γκρίζο, πολέμων σκηνικό
μη βάζω στο χαρτί μου.

Να` χω θυμάρι στόλισμα
στης θλίψης το τραπέζι
ένα κερί στο εικόνισμα
μια μελωδία να παίζει.

Να` χα ένα δρόμο ανοιχτό
στην αντάρα του κόσμου
να μη θωρώ τον κουρνιαχτό
να` χει χαρά το βιός μου.

Να κόψω χίλια γιασεμιά
λευκή αγκαλιά να έχω
κι όταν μιλάω στα πουλιά
να είμαι καλά, ν` αντέχω.

Θέλω να γράψω με χαρά
για ένα άσπρο κρίνο
για καταγάλανα νερά
ένα μικρούλι μαντολίνο.

Γίνηκε ο κόσμος μια πληγή
τρέχει στους δρόμους αίμα
θέλω μια αλλιώτικη γραφή
να` χει χαρά για γνέμα.

Αρμπαρόριζα να κόψω την αυγή
κι αγιόκλημα μια αγκαλιά
να πλημμυρίσει όλη η γη
άσπρα, χαρούμενα πουλιά.

Κι ακουμπάω στα χαρτιά
μια λύπη, που όλο με τυλίγει
τούτη του κόσμου η πυροστιά
που τις ανάσες πνίγει.

Που να` βρω ένα αστέρι
να γελά απόψε ψυχή μου
ενα ευτυχισμένο περιστέρι
να ζωγραφίσω στο χαρτί μου.

Έγιναν τα δάκρυα ποταμοί
στις γειτονιές του κόσμου
οι άνθρωποι όλοι αριθμοί
μήτε κλωνάρι δυόσμου.

Δεν έχεις απόψε καρδιά μου
να πάρεις μια αναπνοή
πόνούν , τα καρφιά μου
δάκρυ βρέχει το χαρτί.

Χτυπούν οι καμπάνες, νυχτώνει.
Ίσως αύριο έχεις πασχαλιές.
Ίσως αύριο πεις ξημερώνει
Γύρισαν τα πουλιά στις φωλιές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2018