Στρείδι με στρείδι...μέλι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή εβδομάδα σε όλους,.. γράφω ΄συγκινημένη...Δεν θα το αρνηθώ το ερωτικό είναι για την πρώτη μου αγάπη, τον Κωνσταντίνο....ποτέ δεν θα κάνω σαν γονιός τα λάθη εκείνων, θαρρώ είναι έγκλημα να χωρίζει κανείς τους ανθρώπους που είναι οι δυο, ένας!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκείνο το φιλί που κόλλαγε
στρείδι με στρείδι, μέλι
το προσκυνούσαν οι θεοί
το ζήλευαν οι Αγγέλοι.

Σαν έπλεκε κορμί με κορμί
της ηδονής αλυσίδα
μέχρι να` ρθει η αυγή
μια ανεξίτηλη σφραγίδα.

Που έγραφε με πάθος
της αμαρτίας το παιχνίδι
όσοι το λέγαν..λάθος
της σάρκας το ταξίδι.

Κι ήταν η νύχτα λίγη
το πόθο να χωρέσει
ότι η ψυχή τυλίγει
δυο κορμιά να δέσει.

Σ` ένα μοιραίο αμάρτημα
σ` ένα σημάδι στο λαιμό
ένα απ` τη μέση κράτημα
σε φλογερό ένα Ταγκό.

-----Ποτέ δεν θα μπώ σ` άλλο σώμα----
Ακουγόταν απ` το ράδιο
κι ήταν το φιλί σου πιόμα
των ανθρώπων το τρισάγιο.

Σαν κολλούσαν οι καρδιές
σε ανεξίτηλες πορείες
ήταν του έρωτα οι βραδιές
μελωμένες! ιστορίες.

Νέκταρ, μέλι και υβίσκο
στης έκστασης το γιόμα
κι ο Πάριος....στο δίσκο
το στερνό φιλί στο στόμα.

Σαν τα στρείδια, ξεκολούσαν
οι κακοί αυτού του κόσμου
μήτε σε θεό χρωστούσαν
μέτε σ` άνθια φως μου.

Τις αλυσίδες του έρωτα
της φυλάς σαν γιασεμάκι
να γράφεις, τ` αφανέρωτα
για όση σου κλέψαν Ιθάκη.

11-6-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2018