Η σελήνη - κασσάνδρα

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

άντε και ένα τελευταίο ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info


Kαρφωμένος στη γη μου - κάθε μέρα καρφί μου , σου μιλώ για ουράνιες πατρίδες .
Ποιος γελάει μαζί μου - ποιός ακούει ψυχή μου , κάποιος θάβει στο χώμα ελπίδες .
Οι γαλάζιοι πλανήτες , είναι όλοι προβλήτες - για κομήτες , για γρήγορα πλοία .
Δε μιλούν οι προφήτες , με τραβούν σα μαγνήτες- κει στον ήλιο πια ' Βλέπω την Τροία .
Κάνω την προσευχή μου , δεν ακούν οι θεοί μου - έτσι κάνω κι εγώ ό,τι γουστάρω .
Καρφωμένος στη γη μου , παίρνω τη μηχανή μου και ανφας στο σκοτάδι ποζάρω .

Στο σκοτάδι κρεμιέμαι σα χάντρα.
Κι η σελήνη από πάνω Κασσάνδρα.
Τι μου λέει ρε μάγκες , “ Tρέχουν άστρα σε ράγες ; “
κι εγώ είμαι στο βαγόνι καλοκαίρι ;

Τα πελάγη μου γίνανε βάλτοι.
Κι η σελήνη από πάνω Εκάτη .
Τι μου λέει ρε μάγκες , “ Οι θνητοί ζουν με βάρδιες ; “
ποιος με ξέχασε εδώ , ποιος να ξέρει ;

Καρφωμένος στη γη μου , κάθε μέρα καρφί μου - σου μιλώ για χαμένες ελπίδες .
Ποιός φοβάται ψυχή μου , ποιος θα έρθει μαζί μου - κει στον ήλιο θα βρούμε πατρίδες.


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2006