Μικρες βαρκουλες

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Μικρες βαρκουλες</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Μικρες βαρκουλες</b><p>Δημιουργός: Aris4, <i>χωρις  το  4</i><p><i> Αν  η  ζωη  της  ειναι  οπως  την  ονειρευτηκε , κανεις  δεν  θα  ειναι  πιο  ευτυχισμενος  απο  μενα ...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Οσες  φορες  κι  αν  γυρισα  για  επισκεψη  στην  Ελλαδα , ποτε  δεν  εμαθα , <br />
ποτε  δε  ρωτησα  γι ‘  αυτην . Την  γνωρισα  την  ανοιξη  του  χιλια  εννιακοσια  εβδομηντα ,<br />
οταν  ειχε  ερθει  απο  τον  Κορυδαλλο  στην  πολη  μου , να  επισκευτει  το  θειο  της ,<br />
που  ηταν  προπονητης  στην  ομαδα  μου .  Δεκαοκτω   εγω , δεκαεξι  προς  τα  δεκαεφτα  αυτη ,<br />
ανοιξη  ηταν , δεν  θελαμε  και  πολυ , κεραυνοβοληθηκαμε , κι  ας  γνωριζαμε  κι  οι  δυο  <br />
πως  σ ‘ ενα  μηνα  εφευγα .<br />
Ισως  γι’  αυτο ,  -  εστω  κι  αν  δεν  μπορουσαμε  να  κρατηθουμε  παραπανω  απο  δεκα  ποντους<br />
μακρια  ο  ενας  απ ‘ τον  αλλον , -  δεν  ξεστομισαμε  το  ‘’ σ ΄ αγαπω ‘’ .<br />
   Ηταν  και  η  εποχη , που  σε  μας  τα  αγορια  ειχανε  κανει  πλυση   εγκεφαλου ΄<br />
να  προσεχουμε  μηπως  κι  εκθεσουμε  τα  κοριτσια . <br />
Αν  κανας  νιοτερος  το  διαβαζει  αυτο,  μπορει  και  να  κραταει  την  κοιλια  του  απο  τα  γελια  <br />
τωρα , αλλα  οι  παλιοτεροι  ξερουν  τι  εννοω . Ημασταν  οσο  διακριτικοι  μπορουσαμε .<br />
Ισως  βεβαια  να  μας  ειχαν  καταλαβει , αλλα  καλη  τους  ωρα , θειος  και  θεια ,<br />
ποτε  δεν  ειπαν  τιποτα .<br />
 Ομως ,  στο  πατρικο  πρεπει  να ‘ ταν  αλλη  ιστορια , γιατι  εκει  δεν  μπορουσα  ουτε  να  της  γραψω . Τα  γραμματα  μου   ‘’ φροντιδι  του  ταχυδρομειου  ‘’  στον  Κορυδαλλο , σας  ειπα ,<br />
αλλες  εποχες .<br />
  Οταν  εφτασε  η  ωρα  να  φυγω  , πηγα  στην  Αθηνα  μια  μερα  νωριτερα , να  την  δω ,<br />
χωρις  να  το  ξερει  η  ιδια .<br />
Περιμενα  κοντα  στο  γυμνασιο  που  πηγαινε , στα  σκαλοπατια  μιας  εκκλησιας ,  νομιζω <br />
ηταν  ο  Αη  - Γιωργης . Μετα  απο  μιση  ωρα  περιπου  την  ειδα  να  περπατα  στο  απεναντι<br />
πεζοδρομιο  με  κατευθυνση  το  σχολειο .  Εγω , παλι  προσεκτικος  για  τον  προαναφερθεντα<br />
λογο , περιμενα  να  ερθει  ακριβως  απεναντι , για  να  δω  μην  κοιταζε  κανενας  της  <br />
γειτονιας , και  ειχε  να  δωσει  εξηγησεις  στο  σπιτι  το κοριτσι .<br />
Αλλα  με  πηρε  το  ματι  της  οταν  ηταν  ακομα  καμια   εικοσαρια  μετρα  διαγωνια , κι  εκανε<br />
κατι  που  με  εκανε  να  αισθανθω  σαν  αναλατος  λαπας . Χωρις  να  κοιταξει  καν  αν  περνουσε<br />
αυτοκινητο , το  παλιοκοριτσο  περασε  απεναντι  τρεχοντας , ηρθε  κατευθειαν  πανω  μου ,<br />
και  με  σφιγμενες  γροθιες , λιγο  με  παραπονο , και  λιγο  επιθετικα  μου  ειπε :’’ δεν  θα  μου<br />
μιλουσες , θα  μ ΄’ αφηνες  να  προσπερασω  χωρις  να  μου  μιλησεις ? ‘’  Πως ... πως  να  μην<br />
το  αγαπουσα  αυτο  το  κοριτσι .<br />
    Πως  να  φτασουν  πεντε  λεπτα  για  ενα  αντιο  που  εχει  κρατησει  μια  ζωη .<br />
Τι  να  σου  κανει  μια  αγκαλια ,  ενα  φιλι .<br />
    Ποτε  δεν  φανταστηκα  οτι  εκεινη  η  στιγμη  θα  ηταν  η  τελευταια  που  ως  τωρα  την  <br />
εχω  δει  στη  ζωη  μου . Μιλησαμε  για  τα  γραμματα  και  τις  φωτογραφιες  που  θα  στελναμε ,<br />
και  ειπαμε  αντιο . Ναι ,  της  εστειλα  και  μου  εστειλε , για  καιρο ,  ωσπου  καποτε  ενα  γραμμα  μου  πηγε  αναπαντητο . Της  εστειλα  αλλο  ενα  μετα  απο  καμποσο  καιρο , που  κι  αυτο  δεν  <br />
πηρε  απαντηση , και  τοτε  ο  εγωισμος  μου  ειπε  ‘’ φτανει ‘’ . Ελπιζω  η  αιτια  να  ηταν  ενα  <br />
καλο  παιδι  που  το  ερωτευτηκε .<br />
   Δεν  ξερω  αν  με  σκεφτηκε  ποτε  στη  ζωη  της , δεν  ξερω  αν  περασα  ποτε  απ ‘ την<br />
καρδια  της  σαν  υποψια  μιας  παλιας  αγαπης .<br />
Για  μενα  εκεινη  η  στιγμη , στα  σκαλοπατια  της  εκκλησιας,  ριζωσε  μεσα  μου , και  την  εχω<br />
κουβαλησει  μαζι  μου  οπου  κι  αν  εχω  παει . Περιεργο ,  τριαντα  εξι  χρονια , κι  οποτε<br />
την  σκεφτομαι  γινομαι  παλι  δεκαοκτω .<br />
   Λεω  το  φθινοπωρο  που  θαρθω  Ελλαδα , να  ψαξω  να  την  βρω .  Δεν  θελω  να  της  δωσω <br />
προβλημα , οι  προθεσεις  μου  ειναι  τιμιες , δεν  ντρεπομαι . Παντα  ηθελα  να  της  πω<br />
αντιο  γνωριζοντας  οτι  αυτη  θα  ηταν  η  τελευταια  φορα  που  την  εβλεπα .<br />
Παντα  ηθελα  να  της  πω , πως  εκτος  απο  το  κοριτσι  που  παντρευτηκα , και  μαζι  της <br />
εκανα  δυο  υπεροχα  παιδια , αλλη  γυναικα  σαν  αυτην  δεν  εχω  αγαπησει  στη  ζωη  μου !!<br />
...................................................................................<br />
...................................................................................<br />
<br />
  Μικρες  βαρκουλες  δεν  περνανε  ωκεανο<br />
  με  τα  πανια  τους  χαιρετανε  τα  καραβια<br />
  που  φευγουν  μ ΄ ονειρα  γεματα  τα  αμπαρια<br />
  χωρις  να  ξερουν  αν  θα  δουνε  γυρισμο<br />
<br />
  Εβαλες  λαδι  για  ν ‘ αναψει  το  καντηλι<br />
  εφτιαξες  δακρυ  για  να  το  ‘ χεις  συντροφια<br />
  για  μενα  το  ‘ χυσες  μιας  ανοιξης  βραδια<br />
  μα  αλλος  το  ‘ σβησε  με  τ ‘ ασπρο  του  μαντηλι<br />
<br />
  Κι  αν  με  το  γραμμα  το  στερνο  σου  εσπασα<br />
  πως  ν ΄ αγναντευεις  το  Αιγαιο  καθε  αυγη<br />
  νεο  κοριτσι , γυναικα  και  παιδι<br />
  βρες  τη  ζωη  σου , ποτε  μου  δε  σου  θυμωσα<br />
<br />
  Δεν  θαρθω  τιποτα  να  δωσω  η  να  παρω<br />
  μονο  εναν  χτυπο  αναζητω  για  την  καρδια<br />
  ειμαι  το  ενα  απ ‘  τα  δυο  τα  πουλια<br />
  που  απ ‘  τ ΄αντιου  θανατωθηκαν  το  σμπαρο<br />
<br />
  Φωτογραφια  των  παιδιων  μου  να  σου  δειξω<br />
  και  των  δικων  σου  εσυ , αν  εχεις  και  αν  θελεις<br />
  να  πω  προσεχε , στη  ζωη  σου  να  μην  τρεχεις<br />
  και  πριν  να  φυγω , απλα  τα  χερια  σου  να  σφιξω<br />
<br />
  Γιατι  στου  νου  μου  την  ομιχλη  αραιωνεις<br />
  παει  καιρος  που  εχω  ν ‘ ακουσω  τη  φωνη  σου<br />
  εχω  αρχισει  να  ξεχναω  τη  μορφη  σου<br />
  Ελενη   διαφανη ,  που  ακομα  με  ματωνεις !!<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2006</td><td valign=top></td></table><br />