Του Δημοσθένη τα ρο

Δημιουργός: Απεριόριστος

Καλησπέρα στιχοπαρέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του Δημοσθένη τα ρο
Ι
Ένα μπουκέτο λουλούδια στο στόμα σου
και όσα δεν μπορείς να προφέρεις
τα ψιθυρίζει η καρδιά σου
και όσα η γλώσσα στραγγαλίζει
τα πουλιά τα τραγουδούν
όταν τα όνειρα νανουρίζει η κραυγή σου
μ' εκείνο το μικρό χαλίκι
το ασήμαντο χαλίκι της σιωπής σου
που μοσχοβολά βγαλμένο
απ’ την ιδρωμένη ανάσα σου
που ακόμα προσπαθεί να ορθοποδήσει.

ΙΙ
Τρύγησα τους καρπούς που άνθισαν στη γλώσσα σου
ζουμερά ανοιξιάτικα κεράσια κατακόκκινα
σαν τα φιλιά που χάθηκαν σε μιαν άγνωρη Δύση
λίχνισα τα στάχια των χαδιών σου
ψηλά σηκώνοντας στον άνεμο όσα πρόλαβα να δω
βαθιά στα μάτια σου και ο άνεμος συνηγόρησε
φυσώντας λυσσαλέα και σκορπίζοντας τους κόκκους
της μνήμης μου πάνω στο κατάλευκο σεντόνι σου.
ΙΙΙ
Τώρα οι ρήτορες μιλούν χωρίς να μπερδεύεται η γλώσσα τους
στα δόντια τους σφίγγουν γερά τις λέξεις
και τις μασούν σαν τσιχλόφουσκες
που σκάνε με εκκωφαντικό θόρυβο
οι ρήτορες πια δεν εκγυμνάζουν τα σύμφωνα στο στόμα τους
και τα φωνήεντα όλα σταυρώνουν στον Γολγοθά της ΑλφαΒήτας
κι εμείς το Α και το Ω έτσι μας αποκάλεσαν
από το βάθρο της άμεμπτης αλαζονείας τους
μόνο που μεταξύ αυτών των δύο φωνηέντων
επικρατούν σύμφωνα μυστικά ανομολόγητα και σκοτεινά
που υποσκάπτουν τη ''γλωσσική μας ανθοφορία''
καθώς και φωνήεντα κι άλλα φωνήεντα
που όσο κι αν φωνάζουν η φωνή τους είναι
Ύμνος Μυρμηγκιών.

IV
Τρέμετε φθόγγοι και δίφθογγοι πειθήνιοι
εσείς που απαρτίζεστε από βλογιοκομμένες ανάσες
αλλοτινών ρητόρων
τώρα κατέφθασαν τα τείχη γκρεμίζοντας οι τρίφθογγοι
μετουσιωμένοι πια σε Δημο(α)σθενείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-08-2018