Γιατί τον σκότωσαν γιατί

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Γιατί τον σκότωσαν γιατί</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Γιατί τον σκότωσαν γιατί</b><p>Δημιουργός: daponte, <i>Σταύρος</i><p><i> τον γελαστό τον ποιητή αυγούλα στη Γρανάδα</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[I][align=left]Το σούρουπο οι Παναγιές<br />
θρηνούν στον ελαιώνα<br />
και του κορμιού του οι πληγές<br />
κατάρες είναι και ντροπές<br />
στον εικοστό αιώνα<br />
<br />
[B][align=right]Στις 19 Αυγούστου του 1936 εκτελέστηκε από τους εθνικιστές του Φράνκο ο σπουδαίος Ισπανός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.<br />
<br />
Ήταν 38 ετών και η χώρα του βίωνε τις πρώτες μέρες του Εμφυλίου Πολέμου, που κράτησε ως το 1939. Έργα του, όπως το Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα, Γέρμα και Ματωμένος Γάμος έχουν κερδίσει την παγκόσμια αναγνώριση κι έχουν ανέβει επανειλημμένα και στη χώρα μας. Το μείζον ποιητικό του έργο Ρομανθέρο Χιτάνο (Ρομανσέρο Γκιτάνο, όπως είναι γνωστό στα ελληνικά) έχει μεταφρασθεί (εν μέρει) από τον Οδυσσέα Ελύτη και έχει μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη.<br />
<br />
Ο τάφος του Λόρκα δεν βρέθηκε ποτέ και αποτελεί ένα μυστήριο μέχρι σήμερα. Πολλοί ερευνητές υποθέτουν ότι πρέπει να είναι θαμμένος στον τόπο της εκτέλεσής του στα περίχωρα της Γρανάδας. <br />
Οι μέχρι τώρα ανασκαφές δεν έχουν αποδώσει καρπούς. Στα τέλη του 2008 ο γνωστός Ισπανός δικαστής Μπαλτάθαρ Γκαρθόν άνοιξε το φάκελο Λόρκα και προχώρησε στις αναγκαίες ανακριτικές πράξεις για τη διαλεύκανση της δολοφονίας του<br />
<br />
Άλλωστε έχουν αναπτυχθεί κατά καιρούς διάφορες θεωρίες για τα κίνητρα που όπλισαν το χέρι των εκτελεστών του. Η κρατούσα άποψη υποστηρίζει ότι ο Λόρκα δολοφονήθηκε από φαλαγγίτες του Φράνκο, που δεν του συγχώρησαν τη συμπόρευσή του με το κυβερνόν Λαϊκό Μέτωπο (σοσιαλιστές, κομμουνιστές, αναρχικοί).<br />
Στον αντίποδα, έχει διατυπωθεί η θεωρία ότι τα κίνητρα της εκτέλεσής του μπορεί να μην ήταν αμιγώς πολιτικά. Η δεδηλωμένη ομοφυλοφιλία του είχε ενοχλήσει πολλούς στη συντηρητική Ανδαλουσία και περισσότερο κάποιους συγγενείς του, που επιζητούσαν ένα τρόπο να ξεπλύνουν το οικογενειακό όνειδος. Όσοι ακολουθούν αυτή τη θεωρία στηρίζουν την άποψή τους και στο γεγονός ότι ο Λόρκα δεν είχε κομματικές συμπάθειες και διατηρούσε φιλίες με πρόσωπα και από τις δύο παρατάξεις, όπως με τον αρχηγό των φαλαγγιτών Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα, με τον οποίο συνήθιζε να γευματίζει κάθε Παρασκευή.[/B]<br />
<br />
[/alignO Φεδερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα (Federico del Sagrado Corazón de Jesús García Lorca, προφέρεται: [feðeˈɾiko ɣarˈθi.a ˈlorka]) (Φουέντε Βακέρος, 5 Ιουνίου 1898 – Βιθνάρ, 19 Αυγούστου 1936), ήταν Ισπανός ποιητής και δραματουργός που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του ’27», ομάδα συγγραφέων που προσέγγισε την ευρωπαϊκή αβάν-γκαρντ με εξαιρετικά αποτελέσματα, ούτως ώστε το πρώτο μισό του 19ου αιώνα να ορίζεται ως «αργυρή εποχή» (edad de plata) της ισπανικής λογοτεχνίας. [/I]( Η Χρυσή εποχή, αντίστοιχα ήταν (Siglo de Oro). όταν εμφανίστηκαν οι σημαντικότεροι συγγραφείς στην ισπανική γλώσσα (όπως οι Γκαρθιλάσο δε λα Βέγα, Μιγέλ ντε Θερβάντες και Φρανθίσκο δε Κεβέδο).)[I]<br />
<br />
[B]Ο Γκαρθία Λόρκα, του οποίου το πλήρες όνομα είναι Φεντερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα, γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1898 στο Φουέντε Βακέρος, μικρό χωριό στον νομό Βέγα  της περιφέρειας Γρανάδας. Ήταν γιος ενός πλούσιου γαιοκτήμονα, του Φεντερίκο Γκαρθία Ροδρίγες (1859-1945), που στο δεύτερό του γάμο νυμφεύθηκε μια νεαρή και ευαίσθητη δασκάλα, τη Βιθέντα Λόρκα Ρομέρο (1870–1959)[12] γυναίκα με εύθραυστη υγεία, σε βαθμό που να μην θηλάσει η ίδια το γιο της, αλλά μια παραμάνα, η οποία ήταν σύζυγος του επιστάτη[13] του πατέρα του. Παρόλα αυτά, η μητέρα επηρέασε βαθύτατα την καλλιτεχνική εκπαίδευση του γιού της: πράγματι εγκατέλειψε γρήγορα τη διδασκαλία για να αφοσιωθεί στην εκπαίδευση του μικρού Φεντερίκο, στον οποίο μετέδωσε το πάθος της για το πιάνο και τη μουσική.[14][/B]<br />
<br />
Τα σημαντικότερα έργα του και οι ελληνικές τους μεταφράσεις<br />
Ποίηση<br />
1931: Divan del Tamarit<br />
Βασίλης Λαλιώτης, εκδόσεις Παρουσία, 2000<br />
1930: Poeta en Nueva York. - «Ποιητής στη Νέα Υόρκη»<br />
Βασίλης Λαλιώτης, εκδόσεις Σμίλη, 1993<br />
Χρίστος Γούδης, εκδόσεις Τραυλός, 2005<br />
1935: Llanto por Ignacio Sánchez Mejías - «Μοιρολόι για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας»<br />
Γιώργος Γεωργούσης, εκδ.Διάττων, 2002<br />
Αργύρης Ευστρατιάδης, εκδ. Ηριδανός, 2006<br />
Γιώργος Γεωργούσης, εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2014<br />
1936: Sonetos del amor oscuro - «Σονέτα του σκοτεινού έρωτα»<br />
Σωτήρης Τριβιζάς, εκδόσεις Μικρή Άρκτος, 2004<br />
Μάγια Μαρία-Ρούσσου, εκδ. Ελεγεία, 2008<br />
1928: Romancero gitano - «Τσιγγάνικο τραγουδιστάρι»<br />
Αργύρης Ευστρατιάδης, εκδ. Καστανιώτης, 1998<br />
Οδυσσέας Ελύτης,μουσικές εκδόσεις Ρωμανός, 2000<br />
Κώστας Ε. Τσιρόπουλος, εκδόσεις των Φίλων, 2006<br />
1934: Duente - «Ντουέντε (ομιλία του για την ποίηση)<br />
Ολυμπία Καράγιωργα, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1998<br />
Γιώργος Γεωργούσης, εκδ. Γαβριηλίδης, 2007<br />
Γιώργος Γεωργούσης, έκδοση του Ινστιτούτου Θερβάντες, 2003<br />
Θεατρικά έργα<br />
1920. El maleficio de la mariposa - Τα Μάγια της Πεταλούδας<br />
Ιουλία Ιατρίδη, εκδ. "Δωδώνη", χχ.<br />
Δημήτρης Τσεκούρας, εκδ. "Σοκόλη", 2011<br />
1922. Los títeres de Cachiporra - Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα<br />
Ιουλία Ιατρίδη, εκδ. "Δωδώνη", χ.χ (με τον τίτλο Δόν Κριστομπίτα και δόνια Ροζίτα)<br />
Ευγενία Δημητροπούλου, εκδ."Οιωνός", 2008<br />
1925. Mariana Pineda - Μαριάνα Πινέδα<br />
Κώστας Ζαρούκας, εκδ. "Γρηγόρη", 1971<br />
Τάκης Δραγώνας,εκδ. "Δαμιανός", 2006<br />
1930. La zapatera prodigiosa - Η θαυμαστή μπαλωματού<br />
Αλέξης Σολομός, εκδ. «Δωδώνη», 1964<br />
Ερρίκος Μπελιές, εκδ. "Ηριδανός", 2006<br />
1930. El publico - Το κοινό<br />
Κοσμάς Ξενάκης, εκδ. "Άγρα", 2015<br />
1930. Así que pasen cinco años - Έτσι πέρασαν πέντε χρόνια<br />
Νίκος Σημηριώτης, εκδ. "Καραβία", 1964<br />
Κ.Παλαιολόγος, Α. Ανεστοπούλου, Ε. Γεωργοπούλου και Θ. Κοφινά, εκδόσεις "Κάπα Εκδοτική", 2016<br />
1933. Amor de don Perlimplín con Belisa en su jardín - Ο έρωτας του δον Περλιμπλίν με την Μπελίζα στον κήπο του<br />
Μάριος Λαέρτης, εκδ "Εκλεκτά Έργα", 1964<br />
Ερρίκος Μπελιές, εκδ. "Ηριδανός", 2007<br />
Λέανδρος Πολενάκης, εκδ. "Αιγόκερως", 2010<br />
1933. Bodas de sangre - Ματωμένος Γάμος<br />
Κώστας Κοτζιάς, εκδ. "Άτλας", 1960<br />
Νίκος Γκάτσος, εκδ. "Ίκαρος", 1964<br />
Γιώργος Σεβαστίκογλου, εκδ. "Δωδώνη", 1989<br />
Πάνος Κυπαρίσσης, εκδ. "Κέδρος", 1998<br />
Ερρίκος Μπελιές, εκδ. "Ηριδανός", 2006<br />
Αθανάσιος Τσακνάκης, εκδ. "Εκδοτική Θεσσαλονίκης, 2007<br />
Δημήτρης Τσεκούρας, εκδ. "Σόκολη", 2017<br />
1934. Yerma - Γέρμα<br />
Μάριος Λαέρτης, εκδ "Εκλεκτά Έργα", 1964<br />
Αλέξης Σολωμός, εκδ. "Δωδώνη", 1964<br />
Ερρίκος Μπελιές, εκδ. "Ηριδανός", 2006<br />
Αθανάσιος Τσακνάκης, εκδ. "Εκδοτική Θεσσαλονίκης" 2007<br />
Πάνος Κυπαρίσσης, εκδ. "Κέδρος", 2008<br />
1935. Doña Rosita la soltera - Δόνια Ροζίτα η ανύπαντρη<br />
Αλέξης Σολωμός, εκδ. "Δωδώνη", 1964<br />
Δημήτρης Καλοκύρης, εκδ. "Ύψιλον", 1999<br />
Ερρίκος Μπελιές, εκδ. "Ηριδανός", 2006<br />
Μαίρη Βιδάλη, εκδ. "Δρόμων", 2016<br />
1936. La casa de Bernarda Alba -Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα<br />
Μάριος Λαέρτης, εκδ "Εκλεκτά Έργα", 1964<br />
Γιώργος Κότσιρας, εκδ. "Καστανιώτη", 1970<br />
Μαίρη Βιδάλη, εκδ. "Δωδώνη", 2001<br />
Μαρία Σκαφτούρα, εκδ. "Βακχικόν", 2016<br />
Σενάρια<br />
Ταξίδι στη σελήνη (περιέχει το σενάριο Ταξίδι στη σελήνη - Viaje a la luna (1929) του Λόρκα)<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2018</td><td valign=top></td></table><br />