Ψίθυροι σε νοτισμένο καθρέφτη

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από :Την ' Άλη '. Καλό βράδυ σε 'ολες και όλους .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψίθυροι σε νοτισμένο καθρέφτη.

Μια ακαθόριστη αίσθηση πως νυχτο-ήμερα,
με σαρακιού σιωπή, κάτι μέσα του χανόταν.
Κι’όπως το συνήθιζε στις δύσκολες περιστάσεις,
όμοια στις χαρές και τις λύπες του,
έσπευσε να τον συναντήσει
στην συμβολή των οδών Αληθείας και Ψέματος.

-Γέρασες! του είπε τρυφερά, ως τον είδε.
-Κι’εσύ! κι’εσύ! του απάντησε..
στα μαλλιά σου στάχτη απ’τις καμένες σου μέρες..
-Δεν τό'χα προσέξει…αν κι’έπρεπε να το είχα φανταστεί.
Καιρό τώρα φεύγω μπρος παράξενη πυρκαγιά.
-Κι’εγώ!..και μαζύ μου άστρα, αγάπες, πουλιά,
φεγγάρια..άνθρωποι, νησιά, θάλασσες.
-Θάλασσες γαλανές... που σε λίκνισαν
σε ναυτών τραγούδια..
-Ναι, ναι!..κι’όλα στο μονόξυλο του νου
-μαζύ κι’ο ήλιος -..και πώς να χωρέσουν;
-Όλα τα χωρά ο νους.. κι’ας λένε..
όλα αυτός τα φτιάχνει..θεούς..αγάπες..
συντροφιά στα ταξείδια του..στα ταξείδια τους.
-Αγάπες;
-Με κλωστές μοναξιάς κι’απελπισίας ,
γιοφύρια του κενού διπλοβελονιά τις υφαίνει,
σε διάφορα χρώματα, που όλα, πριν το μαύρο ,
στο γκρίζο…και το λευκό καταρρέουν..
Κι’άλλες φορές, τις πιο πολλές,
καθρέφτες τις κάνει που κολακεύουν το είδωλό μας.
-Και θεούς;
-Ναι, για να συγχωρείται το αίμα
που χύθηκε, χύνεται και θα χύνεται στο όνομά τους..
να ευλογηθεί ο θύτης..να αντέξει.
-Να αντέξει τι;
-Το παράλογο ,
του ερχομού για τον ξενητεμό,
του ξενητεμού για τον ερχομό..
του ασίγαστου νόστου άγριας ομορφιάς.
-Σαν χωριστούμε που θα τραβήξεις ;
-Αδιάφορο!
Ίδιος δρόμος αλήθεια και ψέμα,
αν το δείς απ’την ανάποδη!
Όσο για τον χωρισμό,
μαζύ ήμασταν και θα είμαστε πάντα.
Είμαι το αριστερό σου μισό
ή το δεξί σου αν προτιμάς.
Αέρας μας πάει και μας φέρνει..
μέχρις να καθρεφτιστούμε
σε μάτια αγαπημένα .
Αγγιζόμαστε τότε...φιλιόμαστε
στοργικά
και βροχή καθάρσια πέφτει..
σβήνει την πυρκαγιά των ημερών μας ..
-Για πόσο;
-Ώσπου τον καθρέφτη μας ραγίσει ο θάνατος.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2018