Όταν Σώπασαν Οι Λύκοι

Δημιουργός: ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΟΤΑΝ ΣΩΠΑΣΑΝ ΟΙ ΛΥΚΟΙ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν Σώπασαν Οι Λύκοι

Σαν το βράχο, που χτυπάει το κύμα και κοντοστέκεται ασάλευτος,
αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο

Το χρώμα της θάλασσας αγκαλιάζει το χρώμα του ουρανού
και η φαντασία μου ολόχαρη εξιστορεί τα δικά της παραμύθια

Εικόνες μελαγχολίας σε ένα δάσος γυμνό από δέντρα,
όπου τα φύλλα καταπατήθηκαν από τους ανθρώπους

Τα σκέπασε το ψέμα και η αλαζονεία
Το μίσος και η μοχθηρία
Και το ποτάμι στέγνωσε απ’ τη φιλονικία

Και τα θηρία κρύφτηκαν για να μην ανταμώσουν με τη πονηριά
Και σώπασαν οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι

Και τα φτερούγισμα έγινε φωλιά που έκρυψε την αγέλη
(αψηφώντας τον κίνδυνο)

Και το κελάιδισμα έγινε φωνή, όπου έκρυψε τα δάκρυα,
για να μη πνίξουν το δάσος

Και η φωνή πέθανε και όλα αυτά γιατί;
Γιατί νικήθηκαν από τον άνθρωπο,
που ζει κι αυτός στη δική του φυλακή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2018