Της ελπίδας το κερί

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

................

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της ελπίδας το κερί

Φύσηξε αέρας το κερί που χρόνια καρτερούσε
δίχως να λιώνει άναβε, πόθους κρυφούς κρατούσε
σχήματα αλλάζουν οι σκιές, χάνονται κι επιστρέφουν
του χρόνου οι βαριές θηλιές τον έρωτα ληστεύουν.

Κι αν στη σιωπή μαράθηκε της νιότης το λουλούδι
μοσχοβολά σαν ακουστεί του έρωτα τραγούδι.

Κι αφού δε βρέθηκε κανείς το χέρι να μου πιάσει
για να φυτρώσουνε με μιας του έρωτα τα άνθη
κάνω τα χέρια μου κλαδιά, το σώμα μου αγκαλιάζω,
με δίχως φύλλα και καρπούς, στη νύχτα μου κουρνιάζω.

Φύσηξε αέρας το κερί έσβησαν οι ελπίδες
μόνο στο φως στου φεγγαριού ψυχή μου, ήλιο είδες...

ΚαΤερίνη.
5.9.2018

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2018