κάθε ξημέρωμα πεθαίνω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις νύχτες που επιστρέφω στη ζωή
Με μιαν ελπίδα ζώ και περιμένω
Πότε θα χαράξει για μένα Κυριακή
Μα κάθε ξημέρωμα πεθαίνω
Και πίσω γυρίζω στη σιωπή

Δεν μπορώ σήμερα να σε ξεχωρίσω
Χάθηκες μες στο σκοτάδι της ανατολής
Το σώμα σου γυρεύω να μυρίσω
Μακρυά από τ'απόμερα της γης
Προσέχω, ίσως προλάβω να σ'αντικρύσω

Τρέχουν τα όνειρα μου αδερφωμένα
Και με ζυγώνουν με τα χέρια ανοικτά
Στα μάτια με κοιτάζουν τα φλεβισμένα
Κι όλα μου ζητούν να βγούν αληθινά
Ωραιώτερα τα ωραία κι αναγαλλιασμένα

Λύνω τα μάγια της βουβής μου ερημιάς
Και λόγια αγάπης σου ψιθυρίζω
Το πιο μεγάλο απόκρυφο μιας άμοιρης καρδιάς
Παραμιλώ και πια όλο ψηλότερα αρμενίζω
Σε ουρανούς πελώριους της ξαστεριάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2018