Δεν μίσησα άνθρωπο στη πλάση

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου από την συλλογούλα ( μες στη σπηλιά αγιοκέρι ) να είστε καλά όλοι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το μεγαλείο της ψυχής
συγχώρεση το λένε
στη πορεία διαδρομής
είναι οι καρδιές που κλαίνε.

Να την ζητάς ειν ακριβό
δώρο θεικό για σένα
να την δίνεις! ιερό
στ` ανθρώπινα, σβησμένα.

Μ` άσπρη γομολάστιχα να σβήσεις
ποτάμι, καυτά δάκρυα
και πίσω μην γυρίσεις
γιατί πονούν τ` αγκάθια.

Γράψε σ` ένα λευκό χαρτί
δεν μίσησα άνθρωπο στη πλάση
να το` χει για γιορτή
κι ότι σε πίκρανε σε τάσι.

Μαλαματένιο, βάλτο το δείλι
και πέταξτο στη θάλασσα
άναψε, της ψυχής καντήλι
στην Παναγιά Παντάνασσα.

Νά` χεις αναμμένο ένα κερί
πονά, λυτρώνει, η συγνώμη
να` χει η ψυχή να καρτερεί
μον του θεού οι νόμοι.....

Μόν του θεού οι νόμοι
να σου ανοίγουν τη ψυχή
στ` ανθρώπινα, είναι η συγνώμη
λευκό κεράκι, προσευχή.

Δώστη, σήκω, προχώρα ζείς
δωσ` τη μ` ένα καυτό δάκρυ
δωσ` τη μ` ένα λόγο τιμής
να ταξιδέψεις, από άκρη σ` άκρη
άσπρο πουλί της προσευχής.

Σαν σηκώσεις βλέμμα στο θεό
μια ευχή, για να στείλεις
μην πεις...ποτέ δεν μπορώ
φλόγα, να` χεις καντήλι.

Γιατί τ` ανθρώπινα, πονούν
αγκάθια που αγκιλώνουν
γιατί τον άνθρωπο!! ζητούν
λευκά χέρια να υψώνουν.

Καθαρά, αλήθεια γεμάτα
καθαρά, μεγαλόψυχης πνοής
καθαρά κι ας είναι η στράτα
σύρματα, τείχη αντοχής

Δώσ` τη ταξίδεψε στο θεό
να` χεις δώρο ένα φεγγάρι
όταν λεν, οι άλλοι, δεν μπορώ
δικοί σου θα` ναι οι φάροι.

Από την συλλογή ( μες στη σπηλιά αγιοκέρι )

13-8-2018--
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2018