Μ' ένα κινητό στο χέρι

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Μ' ένα κινητό στο χέρι</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Μ' ένα κινητό στο χέρι</b><p>Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ<p><i> Καλημέρα φίλοι μου.....μην με πάρετε και στα σοβαρά, χαρτί έχω ότι μου κατέβει γράφω,  σας ευχαριστώ πάντα.</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>.Ήθελα πολύ καιρό να γράψω για την καινούρια ζωή μας, ειδικά την τελευταία επταετία<br />
της πανούκλας και του αδυσώπητου κυνηγητού από αυτό που το λένε Κράτος, χωρίς βεβαίως οι πιο πολύ να γνωρίζουν ότι κράτος δε, ν είναι ο λαός αλλά οι αγορές και τα συμφέροντα μιας χούφτας καρχαριών κι οι λοιποι οσφυοκάμπτες πολιτικοί,ζ πουλημένοι Χλιμίτζουρες.<br />
Έχουμε λοιπόν ζωή καινούρια με επικοινωνία στο μέγιστο, μιλάμε ναι...επικοινωνούμε, κάνουμε παρέες, έχουμε φίλους μέσα από ένα πλακέ κουτί......που το λένε αιφον ( ευρώ 700 )<br />
Τρελαμένοι όλοι ,ζούμε με τ` απαραίτητα και το όλοι μαζί μπορούμε του ΣΚΑΙ, ζούμε! Κι` έγινε προέκταση του εαυτού μας....ένα τηλέφωνο..γιορτή ....<br />
όχι απ` του Κάμελ το κουτί.<br />
Ναι ζούμε...έχουμε εκατό φίλους, το φίλο της φίλης, εκείνο τον παλιό συμμαθητή άλλους 100που  μας έκαναν<br />
αίτημα φιλίας, δεν τους ξέρουμε...μα τι πειράζει?<br />
Γιατί να πειράζει?<br />
Κάναμε ζωές  μας τις ζωές των άλλων, κοιτάμε από την κλειδαρότρυπα τις πιο ωραίες φωτογραφίες της<br />
ξανθιάς, της αχυρέ γκομενάρας από το Μπουρνάζι, μα κι η Άντζελα η μιλφάρα της ΕΡΤ είναι, είναι τούρμπο,<br />
όπως λεν εδώ τα παλικάρια μου.<br />
Αποχαυνώθηκαν μικροί μεγάλοι να χαζεύουν την ζωή!! που δεν μπορούν να ζήσουν, λιμπίζονται <br />
ξελιγωμένα οι μεγάλοι, γελούν οι μικροί, όσους αφήσανε να έχουν λίγο μυαλό στη χώρα.<br />
Κι` ερωτευόμαστε και μιλάμε και υπάρχουμε, ο καθένας μ` ένα κινητό στο χέρι....<br />
Κι` ότι η ζωή μας φέρει!!!, <br />
Βονταφον, Κοσμοτε, Γουίντ.............ΣΥΜΦΕΡΕΙ!<br />
Κρυφτήκαμε πίσω από τις οθόνες της τεχνολογίας, της γρήγορης πληροφορίας, στο λαιφ σταιλ<br />
του Ινσταγκραμ, σέλφι κι ότιδήποτε δεν είναι αγώνας, εύπεπτα σκουπίδια.<br />
Όλο τον Χειμώνα να τρως ψάρι κατεψυγμένο γλώσσα φτηνιάρικο................μα ουαου, το Καλοκαίρι ήσουν Σαντορίνη!!!  ΝΑΙ.. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΝ ΟΛΟΙ!!!!<br />
Αν σου πετύχει η πόζα τι στο Διάολο άλλο να θες από την ζωή σου? όλα τα κοριτσάκια από 14 και επάνω,<br />
μπουλούκια, μπουλούκια στο βωμό ,,,του Κιάμου,του Αργυρού  κι όλα τα σάπια εδώ είναι μαζεμένα!<br />
Σε ιλουστρασιον χαρτί κλεισμένα!<br />
Σιγά, μην σ` αφήσουν να ψάξεις, να διεκδικήσεις τα δικαιώματα σου, σιγά μην σ` αφήσουν , να<br />
προσπαθείς και να μάχεσαι! Στο καίνε..............και που να μας έρθουν και της αφθονίας τα Καλαματιανά χασίσια!!!!!<br />
Ενημερώνομαστε, ενημερώνομαστε, ποτέ δεν σκύψαμε τόσο πολύ!! σε μια οθόνη, με τις ώωωωωωρες<br />
για άχρηστες πληροφορίες, αρνιά στη στρούγκα τους, μη και σηκώσουμε κεφάλι!!<br />
Οι άντρες τις νύχτες χτυπάν υπερωρίες..........μετά δεν πηδά κανείς...........έρμη Σούλα μ` που πας με την λιωμένη σου παντόφλα, τα παιδιά να κλαίνε, τα πόδια να πονάνε, το βαμβακερούλι νυχτικό κι` αχτένιστο το μαλλί!  ( δεν φτάναν τα ρημάδια...και για μιζ αν πλι... ) που πας? ποια να συγκριθεί μαζί τους??<br />
Στης ζωής μας τις αβύσους.<br />
Μια τενοντίτιδα!! όλη η χώρα...<br />
Τι γράφεις δούλα τώρα.<br />
Ναι επικοινωνούμε, τα ξεχάσαμε όλα, χαράτσια, κλαδευτήρια,  τοίχους, συρματοπλέγματα και σύρματα,<br />
σκυμμένοι, ηκι` ακριβώς το ίδιο με 10 ώρες την ημέρα  ηττημένοι, πάμε  14ωρα για δουλειά,<br />
σκλάβοι και δούλοι<br />
Ως το μεδούλι.<br />
Για της ξεφτίλας μεροδούλι.<br />
Ζούμε, άρτια ενημερωμένοι, τυχεροί πολύ τυχεροί, τα ξέρουμε ούλα, από το ποιος μας ραντίζει, τι δήλωσε ο Βελόπουλος , τι είπε η Πάολα...κ.λ.π-κ.λ.π<br />
Σκουπίδια!! πληρωμένα χρυσάφι, που μόνο αυτούς που μας τα ταίζουν εξηπερετούν, μ`  ένα Σαρβάιβρ ξεχνιέσαι<br />
μ` ένα Αρλεκιν αποκοιμιέσαι.<br />
Ζούμε ναι, γίναμε ένα απέραντο ΑΙΦΟΝ, σε καφέ, στο Μετρό, στους δρόμους, στην θάλασσα, παντού μα παντου<br />
βλέπεις χέρια απλωμένα, κεφάλια σκυμμένα, μια Αμερικανιά γινήκαμε ούλοι............και ποιος θυμάται Σούλι!!!!<br />
Αυτό δίνουμε παρακαταθήκη   στα παιδιά μας, εκεί μέσα σε μερικές ίντζες μαθαίνει τον κόσμο, εκεί όνειρα,εκεί δικαιώματα, θα ξεχάσουν τελείως τι είναι το βιβλίο, θ` αγαπιούντε χωριστά! η γιατί και να ερωτευτούν??<br />
Μια Αμερικανιά γίναμε, να πλουτίζουν οι 3 ω! εταιρίες!  μια  Αμερικανιά και που είναι οι ήρωες αδέρφια?<br />
Στα καφέ αναστενάζει η Ελλάς!<br />
γιατί θα πρέπει να μιλάς.<br />
Ναι είμαι βλάχα και το δηλώνω, ζω στα γίδια,έχω εδώ χάμου 3-4 βιβλία για διάβασμα....κακό! ναι το ξέρω!<br />
Έχω ένα κινητό ελεεινό τσ'ιπικο από την Κίνα και ζω στην εποχή της συλλογής των καρπών.<br />
Δεν έχω φεισ μπουκ γιατί δεν μου φτιάχνει το καλόπαιδο ( είπε πως είμαι μεγάλη και θα γίνω ρεζίλι  )<br />
Λες κι  εδώ δεν γράφω ότι μου κατεβαίνει..........<br />
Αίντε βρε παιδιά, στης ζωής μας το νυχτέρι...<br />
μ` ένα κινητό στο χέρι.<br />
<br />
Συγνώμη που δεν έγραψα στ` Αγγλικά τις λέξεις, μα βαριέμαι να ψάχνω 6 η ώρα το πρωί.<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2018</td><td valign=top></td></table><br />