Χωρίς δισταγμούς

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαζί σου κινώ οδοιπόρος του κόσμου
Ντυμένος έρωτας, κρατώντας λουλούδι
Αυτός που είμαι φαίνομαι
Και υπάρχω στο πλάι σου ήρεμα χωρίς δισταγμούς
Με τη σκιά μου που γέρνει στην ταραχή σου
Τη λάμψη τη δυνατή σου που δεν βλέπω
Κι εσύ που γελάς μια φορά ακόμη
Γιατί είσαι η μοίρα η δική μου
Η χαραγμένη στην παλάμη μου
Η αγαπημένη μου σκέψη
Η τόσο απτή και μεγάλη

Ποιος είναι ο δρόμος μου
Η χυμένη πορεία μου
Η διαρκώς ορατή
Που την προφταίνεις και την ορίζεις
Πως να προχωρήσω μονάχος
Κορμί στο ρεύμα των ιλίγγων
Ο χρησμός απ την όψη σου
Στον ήλιο σου πάλι μ'αφήνει
Καλό το φώς μες στο αίμα
Ολες να φέγγει τις γωνιές της ψυχής μου
Τώρα που είδα τον καινούργιο εαυτό μου
Τώρα το ξέρω ναι το ξέρω
Για σένα τον έπλασα αγαπημένη
Κι η ζωή μου;
Βιαζεται να φύγει
Οι μέρες μικραίνουν
Μα περιμένει δεν επείγει
Τα γεράματα ξεμακραίνουν

Θ'ανταμώνουμε ταχτικά
Όσα βαρίδια κι αν κουβαλάμε
Τα χέρια μας θα δένονται σφιχτά
Ξέρουμε που πάμε
Υπάρχεις πως να σ'εντοπίσω
Ελέγχω το χρώμα σου
Ευδιάκριτο θείο,ας μυρίσω
Μυροβόλο το σώμα σου
Η αγωνία μου πια δαγκωμένη
Που θέλει να ζήσει μαζί σου
Τον έρωτα που ονειρεύεται πλημμυρισμένη
Από το μέλι και την αφή σου…

Μεγάλωσα ακούωντας την ηχώ σου
Μα δε γύρεψα να δεθώ σε κατάρτι
Ομοβροντία το τρυφερό όνειρό σου
Που μαντεύω στο στίχο σου και λέω θάρτει
Κι αν μοιάζουν αδιαπέραστα τα μονοπάτια
Κυκλωμένα και ζωσμένα από φαντάσματα
Ρόδα και ρόδα θ'ανθίζουν μες στα σπάνια σου μάτια
Καραβάνια τα όνειρα να φτάνουν κάθε χαράματα

Σ'αγαπώ με την ώρα κι αδίσταχτα κάθε στιγμή
Θάχει τώρα ξημερώσει κι εκει πέρα στη Δύση
Τα παθιασμένα αγκαλιάσματα στην αρχή
Ο βόμβος της αγάπης αιώνες θα κρατήσει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2018