Απορείς που σε θυμάμαι

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι απόρησες που ακόμα σε θυμάμαι
και σε ρωτάω πώς περνάς, πώς ζεις,τι κάνεις.
Βρήκες τ'αχνάρια σου ή τον καιρό σου χάνεις...
και κάθε λάθους σου ο φταίχτης πάντα θα'μαι.

Είπες θα φύγεις για βρεις τον εαυτό σου
και τα φτερά σου που'ταν χρόνια διπλωμένα.
Γιατί τα θέλω σου στα είχα δωρισμένα...
κι'εμενες άβουλη στον κόσμο το δικό σου.

Δε σε εκάκισα μα όλα μου πονούσαν
Όλα είχαν πάρει χρώμα μαύρο σαν κατράμι.
Αλήθειες κι όνειρα επήγανε χαράμι...
και να ριχτούν μέσα στην άβυσσο ζητούσαν.

Και απορείς γιατί ακόμα σε θυμάμαι!
Λες κ'ήσουν μονο μιας βραδιάς ή χειραψία !
Λες κ'ήσουν λόγια που δεν ειχαν σημασία. ..
Να'σαι καλά! Εγώ εδώ για σένα θα'μαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2018