Α ρε ξενιτιά

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στη ζωή, δεν έκανα ταξίδια
έχω βαρεθεί, τα ίδια και τα ίδια
σκύλα ξενιτιά, στάχτες κι αποκαϊδια πια

Φύσα μου βοριά, τ’ άδικο φέρσιμό μου
πόση λησμονιά χώρεσα στο παλτό μου
μόνοι τελικά, θα μείνουμ’ όλοι μια βραδιά

Είχα ουρανό, κι αυτός μ’ άφησε μόνο
Φόρεσα κι εγώ, κατάσαρκα τον πόνο
μαύρη ξενιτιά, επιστροφή δε βλέπω πια

Κι αν δε ξαναβρω, πατρίδα σαν κι εσένα
Όλα τα φιλιά, που’δωσα κερασμένα
Θα’ χω συντροφιά, εσένα ξένε μου βοριά

Φύσα με να δω, ως που μπορώ να φτάσω
Πέτρωσε η καρδιά, τί άλλο εγώ να χάσω
α ρε ξενιτιά, ματώνεις κάθε γης παιδιά

Κέρνα με ποτό, κι απόκοσμο τσιγάρο
Μία ρουφηξιά, απέχω από το Χάρο
πόρνη ξενιτιά, πόσους τους πήρες αγκαλιά

Γέρικη νυχτιά, μη μου μετράς τ’ αστέρια
Κλείσαμε κι οι δυο, ανθρώπους μες τα χέρια
Κι απ’ το γυρισμό, δεν έχω άλλον ν’ αγαπώ

Βγάζω μια κραυγή, να φοβηθεί η αγάπη
Φτύνω τη ζωή, που έζησα στο άχτι
Ζόρικη σκιά, μονάχα εσύ μου’ μεινες πια

Δανεική ψυχή, θα ήθελα να έχω
λίγη απ’ αυτή, που μ’ έκανε ν’ αντέχω
α ρε Κυριακή, πάρε με πίσω μιαν αυγή

Στήσε με ξανά, πίσω στη γειτονιά μου
Μίλα στα παιδιά, να ξαναρθούν κοντά μου
Μάνα μου γλυκιά, κι ας με σταυρώσουνε μετά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2018