Εγείρεται η νιότη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με περιμένει πιστά παντού
Κάθε αείπαρθενη στιγμή
Με τη κατάνυξη του πιο απέραντου γλαυκού
Με φίλτρα της αγάπης και με άφθαρτα στοργή

Ανασταίνει τούτη η θωπεία
Μορφή πλασμένη από στοιχεία θαλασσινά
Σωτήριο μέλι στάζει σε όλα τα σημεία
Λατρεϊα χτυπάει στα πηγάδια τα βαθια

Κρυφές ανοίγονται θύρες
Στα πρόσωπα ανάγλυφα πόθου λαξευμένα
Μέθης αστείρευτης κρατήρες
Για μύρα δίδυμα άσωτα ριγμένα

Εγείρεται πια κι η νιότη
Με εκείνους τους αλλόκοτους κατακλυσμούς
Σε μια σπονδή αδειάζει πρώτη
Και τσαλακώνει καιρούς αλλοτινούς

Καίει το βλέμα,βλέμα σα χέρια σα χείλη
Να βρεί τη στάλα να κλέψει μέλι
Γλυστράει στις κοίτες και φτάνει στο κοχύλι
Σα φτερό,σα φάσμα δρο μαίο,σα χέλι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2018