Τα Κλαδια Τησ Θαλασσασ

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ 12-10-18

Αγριεμένα ποτάμια απίθωσαν στην αγκαλιά της
κλαδιά και κορμούς ,λέγοντάς τους να ταξιδέψουν
μακριά να βρούν τη μοίρα τους.
Κι η κυρά του νερού,τα ταξιδεύει πότε με ηρεμία
και ΄πότε με θυμό, ξωκοίλωντάς τα,
σ’έρημα ακρογιάλια και λιμάνια.
Μια μορφή ζωής,που είτε δεν πήγε μακριά εξ’αρχής
ή βίαια της κόψαν το ταξίδι.
……………………….
Στέκουν αμίλητα,σκεπτικά,
κι αρμενίζει το βλέμμα τους,νοσταλγώντας.
Αφουγκράσου τον ήχο τους όταν ακόμα χτυπιούνται στα βράχια…
πόσα και πόσα…μπορούν να σου πούν
ψημένα στην αλμύρα,στο χρόνο του ταξιδιού τους.
Τι κόσμους απάντησαν,πόσους καραβοκύρηδες χαιρέτησαν
ποιους άλλους έσωσαν απ τα κύματα σα βρέθηκαν εκει σωτήρες.
………………………….
Βυθισμένα σκαριά,χωρίς χέρια ν’αγκαλιάσουν
λίγο χάδι να γευτούν,να δώσουν ανάσα.
Μόνο σιωπή!
Σιωπή στο μουρμουρητό της κυράς,
που χαίρεται , σαν να’ταν τ’αποπαίδια της
που δεν τ’αγάπησε ποτέ.
Μόνο ο Φλοίσβος τους πέζει μουσική
μόνο τα βράχια ,τους μιλούνε με αγάπη
γιατί απέκτησαν φίλους στη μοναξιά τους
κι εκείνα διηγούνται τη ζωή τους στο γύρισμα του χρόνου

Κ.λ.inokrini------από τη συλλογή -άκουσέ με-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2018