Τις ροζ καραμελίτσες Τσάρλεστον

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Τις ροζ καραμελίτσες Τσάρλεστον</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Τις ροζ καραμελίτσες Τσάρλεστον</b><p>Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ<p><i> Καλημέρα φίλοι μου.....Σκέφτομαι και γράφω...ακριβώς όπως τα παιδιά, να είστε καλά σας ευχαριστώ όλους.</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Πάνε πολλά, πολλά χρόνια από τότε που η μάνα έλεγε.....αυτός είναι καλός, τίμιος άνθρωπος.<br />
Που έλεγε...Η κυρά Ξένη μας δίνει το ψωμί της μην το ξεχάσετε παιδιά, είναι καλός άνθρωπος.<br />
Έλεγε...Η γιαγιά η Σταμάτα σας φτιάχνει χυλό, είναι καλός, συμπονετικός άνθρωπος.<br />
Έλεγε..Ο δάσκαλος δεν σας ξεχωρίζει ποτέ κι` ας μην έχετε  δεύτερο τετράδιο, είναι <br />
σπουδαίος, τίμιος, καλός άνθρωπος.<br />
Έλεγε η μάνα έλεγε, αν πάρετε το δίφραγκο από την τσέπη μου, δεν θα έχω να πάρω<br />
αλεύρι, να ζυμώσω ψωμί.  κι` εμείς ποτέ δεν το παίρναμε ούτε για εκείνες τις<br />
λαχταριστές, ροζ καραμελίτσες Τσάρλεστον.<br />
Έλεγε...η  μάνα, μα πιο πολλά έκανε, όχι δεν πήγαινε στην εκκλησία κι` ας ήταν δίπλα, έδινε<br />
στη θεία την Καλή ότι ψιλούλια είχε να ανάψει ένα κερί το άναβε δια αντιπροσώπου !!!<br />
Μα όλο την φώναζαν  κι` έτρεχε να φροντίσει τους βαριά άρρωστους μα και τους πεθαμένους,<br />
να τους πλύνει, να τους ντύσει, να τους  ετοιμάσει για το στερνό ταξίδι, όλους τους πεθαμένους<br />
στο χωριό η μάνα τους ξεπροβόδιζε πρώτη.<br />
Και δεν πήγαινε ούτε σε μνημόσυνα, τριήμερα, εννιάμερα,  σαράντα, όπως πήγαιναν<br />
οι καλές γυναίκες του χωριού.<br />
Μήτε κόλυβα έφτιαχνε ποτέ, μήτε νηστεύαμε (εκτός απ` τη  συνηθισμένη νηστεία  της φτώχειας  ) τα Πασχαλινά<br />
κουλούρια αν είχαμε, τα τρώγαμε από την Μεγάλη Πέμπτη και κάναμε και τα 5 Ανάσταση.<br />
Δεν έλεγε ποτέ, για  τους καλογήρους στο Μοναστήρι που πήγαινε  κι` έπλενε όλα<br />
τα ρούχα.<br />
Αλήθεια? γιατί δεν έλεγε!<br />
Έφυγε και δεν μας είπε.<br />
Και γίναμε όλα μια σταλιά άθεα, εκτός από τον μεγάλο αδερφό τον Παναγιώτη  και την<br />
Μεταξία μας, που έγιναν τελείως.<br />
Εμείς  εκεί δίπλα στην Εκκλησιά μέναμε, δεν θυμάμαι ποτέ, Παπά, Νεωκόρο, Ψάλτη να <br />
φέρει ούτε ένα πρόσφορο στα ορφανά της Μαρίας.<br />
Ούτε ένα μπουκάλι λάδι, τίποτα μα τίποτα δεν είχε για εμάς ο Θεός.δια αντιπροσώπου.!!<br />
Κι` ούτε έλεγε,  είναι καλός ο Παπάς, να τον ακούτε παιδιά μου και εμείς δεν<br />
τον ακούγαμε<br />
Και από τόσα μεροκάματα που έκανε η  καψερή, δεν θυμάμαι να είπε για κανένα αφεντικό,<br />
αυτός είναι καλός άνθρωπος, θυμάμαι, ότι την  είχαν λιώσει..<br />
Είχε πολλά αδέρφια η μάνα 5-6 καμιά φορά ερχόταν ο θείος ο Δημήτρης που ήταν<br />
αστυνομικός στην Αθήνα και μας έδινε πάντα λίγα λεφτούλια, θεός σχωρέστον.<br />
Είχε κι` ένα άλλο αδερφό το θείο τον Νίκο, αυτός είχε μεγάλη θέση, ήταν δηλαδή<br />
τρανός!!!όλο μαθαίναμε ότι έβαλε σε δουλειά....δηλαδή στο δημόσιο.... πότε το γυιό του τάδε,<br />
πότε την κόρη του δείνα, έβαζε, έβαζε απ` όσο θυμάμαι ξεκινώντας από την χούντα<br />
κι ύστερα μ`όλες τις Κυβερνήσεις.........πολύ μυστήριο πράγμα!!!!<br />
Όλοι λέγαν ο Ν. Μ.............ος ήταν κάτι σαν θεός που τον παρακαλάς!!!! κι` αυτός κάπου<br />
θα σε βολέψει.<br />
Η μάνα  ούτε έλεγε γι` αυτόν κι ούτε παρακαλούσε για να μας βολέψει κι έτσι δεν βολευτήκαμε!!!<br />
ότι άκρη βρήκαμε, μόνα μας την βρήκαμε και δεν θυμάμαι ποτέ την μάνα να λέει...Ο θείος<br />
ο  Νίκος είναι καλός και τίμιος άνθρωπος, μήτε το πενηνταράκι του θυμάμαι  τι χρώμα<br />
είχε κι  ας  είχε κάνει και αντάρτης στο βουνό....κι οι αλήθειες να λέγονται ....<br />
Ήταν μυστήριο τρένο, αυτή η μάνα μου, άν είχε δυο βρακιά  έδινε το ένα, γενικά ότι  μια στάλα<br />
παραπανίσιο  είχε το μοίραζε..και μετά γέλαγε.<br />
Γιατί ποτέ δεν γέλαγε!!!!Θυμάμαι όμως στις παρελάσεις όταν μ` έβλεπε σημαιοφόρο, ψήλωνε,<br />
αλήθεια σας λέω ψήλωνε, χανόταν και εκείνο το ελεεινό μαύρο τσεμπέρι, δεν το έβλεπα.<br />
Η μάνα....δεν έλεγε ποτέ για τον Χωροφύλακα του χωριού, πως είναι καλός και τίμιος<br />
άνθρωπος, μα έλεγε.Δεν θα πηγαίνετε ποτέ κοντά του, ούτε αν σας πει για καραμέλες και εμείς<br />
δεν πλησιάζαμε, τον βλέπαμε και τρέχαμε, αλλά κάτι  ήξερε η μάνα!!<br />
Έφυγε και δεν μας το είπε!!!<br />
Είχε λοιπόν τεφτέρι η γριούλα μου, που  έγραφε κάτι λίγους καλούς και τίμιους ανθρώπους, όταν<br />
δε δεν μίλαγε,ήξερες  ότι κάτι κακό συμβαίνει εδώ,  αλλά τι? δεν  ήξερες !!!!<br />
Έτσι πέρασαν τα χρόνια, μάθαμε ότι δεν κλέβουμε, ότι δεν παίρνουμε του αλλου την δραχμή,<br />
ότι λίγοι μας δίνουν ψωμί, ότι κάτι της έκαναν της μάνας,  οι  Καλόγεροι, ο  Παπάς κι ο <br />
Χωροφύλακας!! μάθαμε να μην παρακαλάμε, να έχουμε περηφάνια, μάθαμε και τι δεν μάθαμε<br />
Επειδή  αυτά τα κουβαλάς δια βίου!! τώρα που γίναμε κι  εμείς μεγάλοι, μεγαλώσαμε βρε αδερφέ<br />
κι έχουμε Τσάρλεστον!<br />
Δεν φτιάχνουμε κόλυβα, πάμε με το ζόρι στα μνημόσυνα, τρώμε όλα τα κουλούρια...γελώντας!!<br />
από την Μεγάλη  Πέμπτη, δεν κάνουμε προσευχές, δεν λέμε ψέμματα και βασικά<br />
ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ.<br />
Όταν στα γυαλιά μας λένε για το Μακεδονικό  και την ωραία έκβαση  που είχε, γελώντας  περιχαρείς!!<br />
σκεφτόμαστε.......Τι λές? ρε ξεφτίλα με πόσα λαδώθηκε ο καθείς από τους οχτώ που τους έλειπαν?<br />
στις Μαραθώνιες διαβουλεύσεις κι από πότε η ατιμία!! το λάδωμα!! είναι  έργα θεάρεστα?<br />
είναι δείγματα τιμής κι όχι ξεφτιλισμένης συνείδησης!!Σαν την δικιά σου που γελάς....ον κάμερα.<br />
Και του αλλουνού  του ξεφτίλα! Υπουργού,   που` βγάλε το καντάρι να ζυγίσει τα οφέλη, πανηγυρίζοντας...Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ!!<br />
Ο Καλός!! ο Τίμιος!! Άνθρωπος!!<br />
Αει σιχτίρ! να μην σας βλέπω.<br />
<br />
23-10-2018<br />
Αδαμοπούλου Γεωργία.  <p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2018</td><td valign=top></td></table><br />