Τρεις Μακεδόνες

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από :Την ' Άλη '. Καλό βράδυ σε 'ολες και όλους .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρεις Μακεδόνες.

Η θάλασσα με τα νησιά, τα όρη κι’οι κοιλάδες
για την Ελλάδα ψάχνανε… με τις παληές Ελλάδες.
Στον δρόμο τρεις συνάντησαν, ρώτησαν, Μακεδόνες:
-.Γιατί ξανά κλαίνε πικρά της Φθίας Μυρμιδόνες;

Κι’ο πρώτος αποκρίθηκε χτες νύχτα, στ’όνειρό τους,
τους κλέψαν τον βαφτιστικό-είδανε-τον σταυρό τους,
τα Παναθήναια θλιβεροί να οδηγούνε νάνοι,
ζητιάνοι να τ'ακολουθούν…κι’αλλοδαποί ουλάνοι..

Στ’αστέρια , είπ’ο δεύτερος, υψώσαν την φωνή τους,
να μάθουν πως κουρσέψανε ξένοι την άγια γή τους,
πως μπόρα αδίκου φοβερή το δίκηο μαστιγώνει
και κλαίει πικρά σε μια γωνιά η μάνα Αντιγόνη..

-Ανάκρασμα της Λευτεριάς ακούσαν στον αέρα
-σαν κάποιοι την πουλάγανε σε γύφτικο παζάρι-
ο τρίτος είπε…-.Κίνησαν κι’όποιον ο χάρος πάρει!
Στο’να’χουν χέρι κεραυνό, στ’άλλο φωτιάς παντιέρα!

Κι’Έλληνες ναύτες λέγανε, με πρόσωπα νερένια:
-.Σε κόσμου βαρυχειμωνιά μονάχη ταξειδεύει,
ψάχνει χαμένα της παιδιά, τους Έλληνες γυρεύει,
του Ιορδάνη τ’ουρανού είν’ ασημένια έννοια.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-10-2018