Μεις θα της κάνουμε γιορτή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φιλαράκια, χρόνια πολλά στους εορτάζοντες.Ένα πατριωτικό όπως το καλούν οι μέρες κι` όχι μόνον.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τ ο δάκρυ σου που είδα χθες, μου` ρθε τόσο να κλάψω
πήρα μολύβι και χαρτί, γραφή για να σου γράψω.
Γέροντα εσύ πολεμιστή, στο ύψωμα επτακόσια τριάντα ένα
στεφανωμένε της τιμής, της περηφάνιας γέννα.

Στο Τεπελένι, στην Κορυτσά, στη Πρεμετή και στο Καλπάκι
που είχε η ψυχή την δόξα, και η Ελλάδα μας Ιθάκη,
μηδέ με ρούχο μηδέ ψωμί και στα ταμπούρια... αέρα!!!!
στις λάσπες και στ` αγιάζι, για την Μάνα, Μητέρα.

Πήραμε τ` Αργυρόκαστρο, με της καρδιάς λιοντάρια
ξυπόλητοι στις ψείρες και λιγοστά μουλάρια.
Παιδιά της Σαμαρίνας, ωρε παιδιά καημένα
που είχατε την πανώρια μας, σταυρό μα και καδένα.

Όταν μοιράζανε το κόσμο, είχατε δυο σπαθιά
δυο ξύλινα ντουφέκια, που γράφαν Λευτεριά.
Σαν οι Σειρήνες, ταλιανίζανε τ` αυτιά, είχατε Θερμοπύλες
ήταν ο Ελληνικός λαός, που θ` άνοιγε τις πύλες.

Όταν χτυπούσανε οι καμπάνες, οι γερανοί πετούσαν
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ για λευτεριά, μ` ανδρεία την ζητούσαν
δίχως σπαθιά και βόλια και γυρισμό...με την νίκη
είχατε Γέροντα περβόλια, τιμή να σας ανήκει.

Το ΟΧΙ ήταν του λαού κι ένα κερί στην Παναγιά
οι μαυροφόρες μάνες.πότε θα κάνει ξαστεριά.
Μικρός λαός, μικρή πατρίδα, κι ο Γοργόποταμος μαζί
Γέροντα, σκούπισε το δάκρυ, η Ηλιογεννητη μας ζει!

Πάλι με δόξα και τιμή, πάλι δικιά μας θα` ναι
ΑΕΡΑ σαν φωνάξουμε, τα ζούδια θα κοιτάνε!!
κι απ` τους Ναζί του ζόφου, τίποτα δεν θα μείνει
ψηλά θα λάμπει η κόρη, στ` άσπρα ντυμένη εκείνη.

Η Λευτεριά μας η γλυκιά κι` αντάμα όλοι μαζί.
Καλή πατρίδα σύντροφε κι η μνήμη στους Ναζί.
Νταχάου δεν θα ξεχάσουμε, του Αουσβιτς την πύλη
το ολοκαύτωμα, στα κρεματόρια του έρεβους την στήλη.

Του Φασισμού η πληγή, της θηριωδίας το αίμα
ποτέ να μην ξεχάσουμε, του φιδιού το σπέρμα.

Έχουμε μεις, Σαράφηδες να ψηλώνουμε ακόμα
διακόσιοι στην Καισαριανή, στο ματωμένο μας το χώμα.
Γέροντα μην δακρύζεις, πάλι με χρόνια, με καιρούς
πάλι δικά μας θα` ναι κι άσ`τους λίγους ΛΕΡΟΥΣ!!!

Δίστομο, Καλάβρυτα, Βιάννος, βαριά, δική κληρονομιά
η Εθνική Αντίσταση με της Ελλάδας τα παιδιά!!!!!!!!!
Λεβεντογέννα Κρήτη....Γέροντα, μην τους ακούς
ψηλά στο Ψηλορείτη, θα υψώσουμε τους γερανούς.

Στ` Ανώγεια θα τους δεις, σ` ένα Τσάμικο στον Χελμό
στο Κομμένο, στο Χορτιάτη, σκαλί, σκαλί, λυγμό, λυγμό.
Λυγμό, λυγμό, σου γράφω γέροντα,λίγες λέξεις στο χαρτί,
μην λυπάσαι, μην δακρύζεις, μεις θα της κάνουμε γιορτή!!!!!!!!!!

Είναι η Ελλάδα μάτια μου, όλα μαζί τα κυπαρίσσια
τα μνήματα που μας μιλούν, μες στη καρδιά μας ίσια.
Ζαγάρια που πουλούν, μην ακούς, δεν είναι αυτά παιδιά σου!
Οχτροί στην πόλη μπήκανε, δεν είναι αυτή σπορά σου.

Τούτη η Νέα Κατοχή,δεν είν λαού το ριζικό
σαν τους δεις στις παρελάσεις, πες...ένα μηδενικό!
Μπήκαν στη Πόλη οι οχτροί, κι` αντί σπαθί, μαχαίρι
ξέφτι...κουρέλι! Γέροντα, μα ο λαός το ξέρει.

Στις Θερμοπύλες, να` σαι εκεί, οι γερανοί σαν σηκωθούν
στην Πίνδο και στα Άγραφα, νέες σελίδες θα γραφτούν.
Θα την μπαλώσουμε ξανά! χρυσή κλωστή, χρυσό μπρισίμι!!
Στο ύψωμα επτακόσια τριάντα ένα, μαλαματένιο ένα σταυρό μ` ασήμι.

Πιστεύω θα με συγχωρέσει ο ποιητής, το (σκαλί, σκαλί, λυγμό, λυγμό ) κλεμμένο, από το
Επίγραμμα για το Δίστομο, του μεγάλου μας Γιάννη Ρίτσου, συνήθως δεν κλέβω μα αυτό με συνεπήρε.

26-10-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-10-2018