Αδυναμία…

Δημιουργός: Νικηφόρος Μελάς, ΓΡΥΠΑΡΗΣ Μ. ΑΝΤΩΝΗΣ

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο παιδιά ερωτευμένα στης ζωής τις αυταπάτες
περπατήσαμε αντάμα κάνοντας τους ιχνηλάτες.
Τώρα βλέπεις και διαβάζεις μέσα από τα δυο μου μάτια
οι καθρέπτες που κοιτάζεις της ψυχής τα μονοπάτια

Μ’ απορείς αν σε πονάω και αν σε καταλαβαίνω,
και αναζητάς στα ίχνη που πατώ και που πηγαίνω;
Πως περάσανε τα χρόνια πως αντέξαμε στο χρόνο;
Είναι το χαμόγελο σου που απαλύνει κάθε πόνο.

Κόκκινο γλυκό κρασάκι σε κελάρια παραδείσου
θείο νέκταρ της αγάπης είναι το γλυκό φιλί σου,
και σε πίνω και με πίνεις και μεγάλωσα μαζί σου
είμαι πλέον εθισμένος στην αγκάλη την δική σου.

Πάψε ν’ απορείς μωρό μου στης ζωής τις δυσκολίες
θα ‘μαι πάντα στήριγμα σου ξέχνα τις αμφιβολίες,
της καρδιάς μου λατρεμένη η μοναδική και μια
όχι μόνο σ’ αγαπάω αλλά σου χω αδυναμία!!!

Α. Γρυπάρης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2018