Μαντεψε Τ'ονομα Μου

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

χρονια πολλα Ελληνες !!!!μην ξεχναμε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΑΝΤΕΨΕ Τ’ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ 27-10-2018

Τη νύχτα βγαίνουν οι κακοί,γιατί το φώς φοβούνται
στήνουν ενέδρες χαίρονται, κανέναν δεν λυπούνται
χρόνια ολάκερα σαν ζούν, στου χάους το βασίλειο

Με ζήλεψαν και θέλησαν την πίκρα να μου δώσουν
και τ’άσπιλό μου φόρεμα,θέλησαν να λερώσουν
και μηχανεύματα πολλα΄, μου σκόρπισαν τριγύρω

Κομμάτιασαν τις άκρες μου,κάναν παντού βασίλειο
και μεταξύ τους τα παιδιά, τα βέλη τους γυρνάνε
προδότης ο ένας τ’αλλουνού,τα λάφυρα κοιτάνε
κι όχι αξίες ποθητές που θέλει η ψυχή μου

Και γώ, το δάκρυ μου πικρό, το ρίχνω στο κορμί μου
σκοτείνιασε ο ουρανός,βρέχει βροχή! Πονάει!
με κλείσαν μέσα σε κελί, πουλί να μην ακούω
μήτε τον ήλιο το λαμπρό, να φέξει μπρός μου τώρα
κι έμεινα ‘κεί χρόνους πολλούς,τη λύτρωση ζητούσα
να’βγω στα κάστρα με χαρά,τη νίκη λαχταρούσα
και μ’άκουσε ο Παράκλητος και τα κελιά τ’ανοιγει…..

Περπάτησα ελεύθερη,’ελυσα τα μαλλιά μου
στολίστηκα την ποθητή γαλάζια φορεσιά μου
και άστραψα στα πέρατα! Και είδανε το φώς μου!
μα ούτε πάλι άντεξε τη φήμη μου ο εχθρός μου
κι ήρθε μια νύχτα χαραυγής,μαχαίρι να μου δώσει
και τ’άσπιλό μου φόρεμα, ξανα να το ματώσει
και να με σύρει στο κελί,το φώς μου να μου σβήσει…….

Όμως εγώ, αντάργεψα και στάθηκα Ολόρθη!
το φόρεμα κι αν σκίστηκε,ποτέ δεν παρεδόθη
και περπατώ ανάλαφρη,λάμπει το πρόσωπό μου
μ’ανδρεία μα και με τιμή πρόσβαλα τον εχθρό μου

Κι η δόξα όλη λάμπρυνε,κι απλώθη τ’όνομά μου
μικρό κι αν τόχω ανάστημα,μετράει η παληκαριά μου
και σεργιανάω-τραγουδώ,τα πέπλα μου ανεμίζω
το άσπιλό μου φόρεμα εχθρέ δεν χαλαλίζω

Όσες φοβέρες κι αν θα’ρθούν και βόλια να μου ρίξεις
έχω ψυχή από Θεό,κι αντρεία από Γενναίο
και περπατώ μονάχη μου,τ'ασκέρι’ σου το καίω
σαν γονατίσω τη νυχτιά και ουρανο κοιτάξω
εχθρέ…στο χάος θα βρεθείς και θα χαμογελάσω!

Κι όλοι θα μάθουνε παντού, με μένα μη τα βάζεις
το άσπιλό μου φόρεμα,εσύ δεν θα ντροπιάζεις
γιατί….με έντυσε ο Θεός! Και μού’δωσε Ακόντι!
και η Ζωστήρα μου χρυσή,σε καίει σαν σε ζυγώνει

Στοχάσου τώρα ποια ειμ’γω!, μάντεψε τ’όνομά μου
λογάριασε τσ’αντρείους μου, πού’χω ολόγυρά μου
δεν θα με κλείσεις σε κελί! Μήτε θα βασανίσεις!
το ΑΣΠΙΛΟ ΜΟΥ ΦΟΡΕΜΑ εσύ θα προσκυνήσεις!

Κ.λ.inokrini

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-10-2018