Πάθητα

Δημιουργός: Σταυρος Τζανης, Σταυρος Τζανης

Απο ανέκδοτη συλλογή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι σ’οικτρό αδιέξοδο παλεύει απόψ'η σκέψη
τσ’ανάμνησης φαντάσματα πίβουλα με χτυπούν ,
πρίκα δροσοξεχύνεται στην κάψα της οδύνης
και τον ταμπάκο οι θύμησες τση πόνεσης ρουφούν.

Γιατί στο περιθώριο με πηαίν’η επιθυμιά μου ,
στις ερεβώδεις ηδονές που πάθητα σκορπούν ,
σε βάραθρα που κολασμοί με πελιδνή την όψη ,
με τα δεσμά την ζήση μου πισθάγκωνα κρατούν

Αρώματα που πνίγουνε , καπνοί που θανατώνουν ,
χάδια ψυχρά κι αγέλαστα και γέλια νοσηρά ,
μέσα στση Λήθης τα κελιά μ'έχουνε δικασμένο
και μοιάζει τόσο μακρυνή κι άφθαστην η χαρά.

T'άδολα χρόνια επέσανε ωσάν βροχή κι εφύγαν ,
σαν χρυσαλίδες λαμπυρές τσακίστηκαν στη γη ,
εδώσαν λάμψη μια στιγμή στα ερέβη του θανάτου
κι η ελπίδα μες την άβυσσο παλεύγει μην πνιγεί.

Αχνοβολά της πεθυμιάς το λαγγεμένο μύρο
κι ωσάν μαχαίρι δίκοπο μου σκίζει την ψυχή
και τρέχει τ’αμαρτήματος η βδελλυρή πορφύρα ,
που κάποτε με κέρασε μιας πόρνης η δοχή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-10-2018