Σβήνουν τ' ακριτικά χωριά

Δημιουργός: Μαυρομουστάκης, Μαυρομουστάκης Χαράλαμπος

Καλημέρα!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αφήνουν χρώματα θαμπά
‘πα στης Ελλάδας τον καμβά
του χρόνου οι χρωστήρες.
Μικρά χωριά, πεντ’ έξι οργιές
κάτω από πένθιμες μπογιές
μαύρες, σαν ολετήρες.

Λαλούν πουλιά μα εγώ γροικώ
γλυκού παππού το στεναγμό
βλέπω γριούλες χήρες.
Σβήνουν τ’ ακριτικά χωριά
δίχως των νέων τη θωριά
αχ πόλη που τους πήρες.

Με λησμονιά όταν ραίνονται
οι μνήμες τους μαραίνονται
γίναν αστοί κι αυτοί.
Αυλές μελιές και πασχαλιές
ξεχάστηκαν και οι ελιές
γενήκανε λωτοί.

Έγινε ο μύλος ο παλιός
φίλος του γκιώνη γκαρδιακός
κι ακούει τους καημούς του.
Ξερά τ’ αμπέλια, με πληγές
παρατημένα, μα οι πηγές
τη γλύκα έχουν του μούστου.

Χορτάριασε η εκκλησιά
ο χρόνος τρώει τα πλιθιά
σκέβρωσε η ωραία πύλη.
Στα μανουάλια τα κεριά
είναι σβηστά κ’ η Παναγιά
ανάβει το καντήλι.

Κάμπε μου ολομέταξε
στα ξένα η μοίρα σ’ έταξε
και μοιάζουν τα πλατάνια
με πλοία που μπάρκαραν εχθές
και οι κατάφυτες πλαγιές
με μισεμού λιμάνια.

Αχ πόλεις μου, αχ ξενιτιές
θυμίζουν κλαίουσες ιτιές
οι εσχατιές στη χώρα.
Δακρύζουν όπως οι ανθοί
απ’ τη δροσιά κάθε αυγή
και πριν ενσκήψει μπόρα.

Κράζει ο μύλος ο παλιός:
« έγινα αγάπης αργαλειός
μα έσπασε το στημόνι.
Αν φύγεις φίλε μου και συ
απ’ την πατρίδα τη χρυσή
γκιώνη μη με λησμόνει.»

16/10/2018

Τα τελευταία 12 χρόνια ζω στην Αλεξανδρούπολη και ασκώ το επάγγελμα του γεωπόνου. Κάθε χρόνο επισκέπτομαι δεκάδες χωριά, μεταξύ αυτών και χωριά που βρίσκονται στις εσχατιές του Έβρου. Οι πληθυσμοί τους μειώνονται δραματικά. Κάτι η εσωτερική μετανάστευση (αστυφιλία), κάτι η μετανάστευση σε ξένες χώρες (κυρίως στη Γερμανία) και η φυσική γήρανση του πληθυσμού. Τ’ ακριτικά χωριά μας σβήνουν. Το ίδιο φαντάζομαι ότι συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2018